கண்களில் கண்ணீர், குரலில் கோபம் கவின் குடும்பத்தை ஆறுதல்படுத்திய பிருந்தா காரத்
தூத்துக்குடி, செப்.11- “என் மகன்... என் மகன்...” என்று அழுது கொண்டிருந்த தமிழ்ச்செல்வியின் கைகளைப் பிடித்துக் கொண்டு கண்ணீர் விட்டார் மார்க்சிஸ்ட் கட்சியின் மூத்த தலைவர் பிருந்தா காரத். சாதிய ஆணவத்தின் கொடூரத்தால் பலியான இளம் பொறியாளர் கவின் செல்வகணேஷின் மரணத் துயரத்தை உணர்ந்த அந்த நொடியில், அவர் ஒரு கட்சித் தலைவர் மட்டுமல்ல - ஒரு தாயாகவும் இருந்தார். அமைதியைக் கலைத்த அந்த கொலை கடந்த ஜூலை 27ஆம் தேதி நெல்லையில் நடந்த அந்த கொடூரம், வெறும் ஒரு கொலை மட்டுமல்ல. அது ஒரு சமூகத்தின் மீதான தாக்குதல். தூத்துக்குடி மாவட்டம் ஆறுமுகமங்கலம் கிராமத்தைச் சேர்ந்த கவின் செல்வகணேஷ், சுர்ஜித் என்ற வாலிபரின் சாதிய வெறியால் உயிரிழந்தபோது, அவருடன் சேர்த்து ஒரு குடும்பத்தின் கனவுகளும் புதைந்தன. தாயின் பரிவுடன் வந்த தலைவர்கள் வியாழக்கிழமை ஆறுமுகமங்கலம் கிராமத்தின் அந்த சிறிய வீட்டிற்குள் நுழைந்தபோது, மார்க்சிஸ்ட் கட்சியின் தலைவர்களின் கண்களில் கோபமும் கண்ணீரும் கலந்திருந்தன. பிருந்தா காரத், பெ.சண்முகம், பி.சம்பத், க.கனகராஜ், கே.அர்ஜுனன், கே.ஜி.பாஸ்கரன், கே. பி. ஆறுமுகம், க.ஶ்ரீராம், கே.சீனிவாசன், காசி, தா.ராஜா, பா.புவிராஜ், ஶ்ரீவைகுண்டம் நம்பி ராஜன், ஆழ்வார்திருநகரி ரவிச்சந்திரன் - இவர்கள் அனைவரும் அரசியல்வாதிகளாக அல்ல, உற்ற தோழர்களாக வந்திருந்தனர். கவினின் தந்தை சந்திரசேகர் கனத்த மவுனத்துடன் அமர்ந்திருக்க, தாய் தமிழ்ச்செல்வி அடக்க முடியாத துக்கத்தில் உடைந்து கிடந்தார். ‘நம் எல்லோருடைய மகன்’ செய்தியாளர்களைச் சந்தித்தபோது, பிருந்தா காரத்தின் குரல் நடுங்கியது. கண்களில் கோபமும் வேதனையும் ஒரே நேரத்தில் தெரிந்தன. “கவின் வெறும் ஒரு குடும்பத்தின் மகன் மட்டுமல்ல... அவர் நம் எல்லோருடைய மகன். இளம் அறிவார்ந்த தலித் இளைஞரான கவின் செல்வகணேஷ் 2025-ல் இப்படி சாதி ரீதியாக ஆணவப் படுகொலை செய்யப்படுவது இந்தியாவிற்கே, நாட்டிற்கே அவமானம்” என்று குரல் தழுதழுக்கச் சொன்னார். “எத்தனை கவின்கள் இப்படிச் சாக வேண்டும்? எத்தனை தாய்மார்கள் இப்படி அழ வேண்டும்?” என்று கேட்டபோது, அவரது கண்களில் இருந்த கண்ணீர் அவரது போராட்ட வரலாற்றின் ஆழத்தை வெளிப்படுத்தியது. ஒரு தாயின் கோபம் “இன்று கவின் கொடூரமாக சாதிய ஆணவத்தால் படுகொலை செய்யப்பட்டுள்ளார். இந்தியாவில் தற்போதைய உண்மையான நிலை என்னவென்றால் - சாதி அமைப்பு வழக்கம் மற்றும் பாரம்பரிய அடிப்படையில் இன்னும் வேரூன்றி உள்ளது. இதற்குச் சாட்சி இந்த கவின் படுகொலை. சாதிய அரசியலும் இதற்கு ஒரு முக்கிய காரணம்” என்று கூறும்போது, அவரது குரலில் இருந்த வலி ஒவ்வொரு தாயின் வலியாக ஒலித்தது. “தமிழ்நாடு அரசு கவின் குடும்பத்திற்குத் தேவையான உதவிகளை உடனடியாகச் செய்ய வேண்டும். கொடுத்த வாக்குறுதிகளை உடனடியாக நிறைவேற்ற வேண்டும். அதேவேளை - இழப்பீடு மட்டும் சாதிய ஆணவப் படுகொலைகளுக்குப் போதாது!” என்று உணர்ச்சிவசப்பட்டார். “கவின் இந்தியாவில் உள்ள சாதிய அமைப்புக்கு எதிராகப் போராடியுள்ளார். அவர் மரணம் வீணாகக் கூடாது. இந்த சாதிய ஆணவ படுகொலைகளைத் தடுப்பதற்குத் திமுக அரசு இந்தியாவிற்கே முன் உதாரணம் ஆகும் வகையில் சாதி ஆணவ படுகொலைக்கு எதிராக உடனடியாகச் சட்டம் இயற்ற வேண்டும்” என்று கோரிக்கை வைத்தார். “கவின் ஆணவ படுகொலையில் இதுவரை மூன்று பேர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர் - சுர்ஜித், அவன் தந்தை காவல்துறை உதவி ஆய்வாளர் சரவணன், அவன் சகோதரன். ஆனால் இந்தக் கொலைக்குப் பின்னணியில் மிகப்பெரிய சாதிய வெறிபிடித்த கும்பல் உள்ளது. இந்த ஆணவப் படுகொலையில் தொடர்புடைய அனைவரும் கைது செய்யப்பட வேண்டும். அவர்கள் மீது வழக்குப் பதிவு செய்யப்பட வேண்டும்” என்றும் வலியுறுத்தினார். மோடியின் மீதான வேதனை குரலில் வேதனை கலந்து, “இந்த சாதிய ஆணவப் படுகொலைகள் அதிக அளவில் வட இந்தியாவில் நடைபெற்று வருகின்றன. அங்கெல்லாம் பாஜக தான் ஆட்சியில் உள்ளது. அவர்கள் இதைப் பாதுகாக்கும் நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர். 2014ஆம் ஆண்டு முதல் 2025ஆம் ஆண்டு வரை மத்திய சட்ட அமைச்சகத்திற்கு சாதிய ஆணவப் படுகொலைக்கு எதிராகச் சட்டம் இயற்ற எத்தனை பரிந்துரைகள்! மத்திய சட்ட ஆணையம், தேசிய மகளிர் ஆணையம் - எல்லாம் சொல்லியும் மோடி அரசாங்கம் ஆணவப் படுகொலைக்கு எதிராகச் சட்டம் இயற்ற மறுத்து வருகிறது!” என்று ஆதங்கப்பட்டார். “தமிழகம் முன் உதாரணம் ஆகட்டும்!” கடைசியாக, உறுதியான குரலில், “எனவே முன் உதாரணமாகத் திமுக அரசாங்கம் ஆணவப் படுகொலைக்கு எதிராக உடனடியாகச் சட்டம் இயற்ற நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும். இது வெறும் கவினுக்கு மட்டும் அல்ல - வரும் தலைமுறை கவின்களுக்காக!” என்று முழங்கினார் பிருந்தா காரத். அந்த நொடியில், அவர் வெறும் அரசியல் தலைவர் அல்ல - இழந்த மகன்களுக்காக அழும் எல்லாத் தாய்மார்களின் குரலாக இருந்தார். ஒரு இளைஞனின் மரணம், ஒரு புரட்சியின் பிறப்பு கவின் செல்வகணேஷின் மரணம் வெறும் ஒரு சோகம் மட்டுமல்ல. அது ஒரு எழுச்சியின் தொடக்கம். அவரது நினைவாக உருவாகும் ஒவ்வொரு சட்டமும், ஒவ்வொரு போராட்டமும் அவரது அந்த இளம் உயிரின் அர்த்தமுள்ள பலியாக மாறும். “கவின் இறந்துவிட்டான்... ஆனால் கவினின் கனவு இறக்கவே இறக்காது” - பிருந்தா காரத்தின் கடைசி வார்த்தைகள் அந்த சிறிய வீட்டின் சுவர்களில் எதிரொலித்துக் கொண்டே இருந்தன.