தளர்வோ குழப்பமோ இன்றி முன்னேறும் இந்தியப் புரட்சி - ஹர்கிஷன் சிங் சுர்ஜித்

இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி (மார்க்சிஸ்ட்) 24ஆவது அகில இந்திய மாநாடு நடைபெற உள்ள நிலையில், கட்சியின் தத்துவார்த்த ஏடான THE MARXIST  (தி மார்க்சிஸ்ட்)-ல் வெளியாகியுள்ள தேர்வு செய்யப்பட்ட கட்டுரைகளின் சாராம்சம் இங்கு வெளியிடப்படுகிறது. 

இந்தியாவில் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தோற்றமும், வளர்ச்சியும், அதன் கோட்பாட்டு அடித்தளங்களும் மற்ற அரசியல் கட்சிகளிலிருந்து முற்றிலும் தனித்துவமானது என்று இந்த கட்டுரையில் (The Marxist Vol. XII, No. 3, July to September 1995/ 75th Anniversary of the Formation of the Communist Party of India / Harkishan Singh Surjeet) விளக்குகிறார் கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்தின் மகத்தான தலைவரும், பிரிட்டிஷ் ராஜ்ஜியத்தின் துப்பாக்கிக் குண்டுகளை தன் உடலில் ஏந்திக் கொண்ட மாபெரும் சுதந்திரப் போராட்ட வீரரும், மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் மறைந்த பொதுச் செயலாளருமான - பாஞ்சாலத்து சிங்கம் என வர்ணிக்கப்பட்ட தோழர் ஹர்கிஷன் சிங் சுர்ஜித். 

1: தோற்றமும் கோட்பாட்டு அடித்தளங்களும்

அக்டோபர் 17, 1920 அன்று தாஷ்கண்டில் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி தோற்றுவிக்கப்பட்டது. சமூகத்தில் உள்ள பல்வேறு வர்க்கங்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் மற்ற அரசியல் கட்சிகளிலிருந்து கம்யூனிஸ்ட் கட்சி தனித்துவமான அமைப்பாக விளங்குகிறது. சமூக வளர்ச்சியில் வர்க்க முரண்பாடுகளும் மோதல்களும் அடுத்த கட்டத்தை நிர்ணயிக்கின்றன என்ற மார்க்ஸ், ஏங்கெல்ஸின் அறிவியல்பூர்வ புரிதலில் இது வேரூன்றியுள்ளது.

கோட்பாட்டு அடித்தளங்கள்

“இதுவரை இருந்த அனைத்து சமூகங்களின் வரலாறும் வர்க்கப் போராட்டங்களின் வரலாறே” என்ற அடிப்படை புரிதலை கம்யூனிஸ்ட் அறிக்கை முன்வைத்தது. இது வெறும் கருத்தல்ல; சமூக வளர்ச்சியின் அறிவியல்பூர்வ பகுப்பாய்வாகும். வரலாறு முழுவதும் - அடிமைச் சமூகத்தில் உடைமையாளர்-அடிமை, நிலப்பிரபுத்துவ காலத்தில் பிரபு-குடியானவர், தொழிற்புரட்சி காலத்தில் முதலாளி-தொழிலாளி என “ஒடுக்குபவர்-ஒடுக்கப்படுபவர்” என்ற முரண்பாடு தொடர்ந்தது. இந்த முரண்பாடுகள் ஒவ்வொரு முறையும் சமூகத்தின் புரட்சிகர மறுகட்ட மைப்பிலோ அல்லது போராடும் வர்க்கங்களின் பொதுவான அழிவிலோ முடிந்தன.

கோட்பாட்டு வளர்ச்சி

முதலாளித்துவம் எப்படி தனது சொந்த சவக்குழியைத் தோண்டுகிறது என்பதை மார்க்ஸ், ஏங்கெல்ஸ் விரிவாக விளக்கினர். முந்தைய சமூக அமைப்புகளில் ஒடுக்கப்பட்ட வர்க்கங்க ளுக்கு புதிய சமூகத்தை உருவாக்கும் அமைப்பு மற்றும் உற்பத்தி திறன் இல்லாதிருந்தது. ஆனால் முதலாளித்துவமோ தொழிலாளர் வர்க்கத்தை உருவாக்கி, ஒருங்கிணைத்து, அந்த அமைப்பையே தூக்கி எறியும் ஆற்றலையும் தேவையையும் வழங்குகிறது.  இங்கிலாந்தை மையமாகக் கொண்ட தொழிற்புரட்சி இந்த செயல்முறையை எடுத்துக்காட்டி யது. தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் மற்றும் தொழில்துறை வளர்ச்சி மூலம் தன்னை நிலைநிறுத்திக் கொண்ட அதே வேளையில், முதலாளித்துவம் சக்திவாய்ந்த முதலாளிகள் வர்க்கத்தையும், சுரண்டலை முடிவுக்குக் கொண்டுவரும் திறன்கொண்ட புரட்சிகர தொழிலாளர் வர்க்கத்தையும் ஒரேசமயத்தில் உருவாக்கியது.

அறிவியல்பூர்வ சோசலிசத்தின் வளர்ச்சி

கம்யூனிஸ்ட் அறிக்கைக்கு முன்பு, சோசலிச இயக்கம் கற்பனை கனவுகளாலும் தெளிவற்ற வழிமுறைகளாலும் வழிநடத்தப்பட்டது. லெனின் குறிப்பிட்டது போல, மார்க்ஸின் மேதமை மூன்று முக்கிய அறிவுத் தடங்களை ஒருங்கிணைத்ததில் உள்ளது: இயக்கவியல் பற்றிய நுட்பமான புரிதலுடன் கூடிய ஜெர்மன் தத்து வம், முதலாளித்துவ உற்பத்தியின் விதிகளை வெளிப்படுத்திய பிரிட்டனின் அரசியல் பொருளாதாரம் மற்றும் புரட்சிகர மரபுகளுடன் கூடிய பிரெஞ்சு சோசலிசம்.

2: கட்சியின் தோற்றமும் ஆரம்பகால வளர்ச்சியும்

உருவாக்கமும் ஆரம்பகால அமைப்பும்

தாஷ்கண்டில் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் தோற்றம் சிக்கலான சூழ்நிலைகளில் இருந்து உருவான வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிகழ்வாகும். எம்.என்.ராய் முதன்மைப் பங்கு வகித்த போதிலும், இயக்கம் பல்வேறு மூலங்களில் இருந்து வலிமை பெற்றது. 1920 அக்டோபர் 17 அன்று ஏழு உறுப்பினர்களுடன் முகமது ஷபீக் செயலாளராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அமைப்புக் கூட்டத்தின் நடவடிக்கைகள், ஒரு முறையான புரட்சிகர இயக்கத்தின் தொடக்கத்தைக் குறித்தன. 1920 டிசம்பர் 15 அன்று அடுத்த கூட்டம் நடைபெற்றது. இந்த ஆரம்பகால பதிவுகளை சிலர் கேள்வி எழுப்பினாலும், தாஷ்கண்ட் ஆவணக் காப்பகங்கள் இந்த அடிப்படை நிகழ்வுகளை உறுதிப்படுத்துகின்றன.

ஹிஜ்ரத் இயக்கமும் அதன் தாக்கமும்

கிலாபத் இயக்கத்தின் தாக்கத்தால் உருவான ஹிஜ்ரத் இயக்கம் கட்சிக்கு குறிப்பிடத்தக்க உறுப்பினர்களை வழங்கியது. இக்கால கட்டத்தில் சுமார் 18,000 முஸ்லிம்கள் இந்தியாவை விட்டு வெளியேறினர். துருக்கியை அடைய முடியாத பல முஹாஜிர்கள், தாஷ்கண்ட் மற்றும் மாஸ்கோவை அடைந்தனர், அங்கு பலர் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் இணைந்தனர். கிழக்கத்திய உழைப்பாளர்களின் பல்கலைக்கழகத்தில் படித்த பின், இந்த கம்யூனிஸ்டுகள் இயக்கமாக செயல்பட இந்தியா திரும்ப முயன்றனர். இவர்களின் கைதுதான், முதல் மற்றும் இரண்டாம் பெஷாவர் சதி வழக்குகளுக்கு வழிவகுத்தது, இது கம்யூனிசத்தை ஒரு தீவிர அச்சுறுத்தலாக பிரிட்டிஷ் அரசு அங்கீகரித்ததை குறிக்கிறது.

ஆரம்பகால மக்கள் பணியும் பிரச்சாரமும்

கட்சியின் முதல் குறிப்பிடத்தக்க பொது தலையீடு இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் அமர்வுகளில் - அகமதாபாத் (1921) கயா (1922) மற்றும் அடுத்தடுத்த கூட்டங்களில் - தனது அறிக்கையை விநியோகித்ததன் மூலம் துவங்கி, வலுப்பெற்றது. இந்த அறிக்கைகள் முழு விடுதலைக்கான அறைகூவலை முன்வைத்தன, இந்த கோரிக்கையை தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் போராட்டங்களுடன் இணைத்தன. தோழர் முசாபர் அகமது தனது “நானும் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும்” என்ற நூலில் கூறுகிறார்: “எம்.என். ராய்தான்... தாஷ்கண்டில் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியை நிறுவுவதில் உண்மையான முன்முயற்சியை எடுத்தார்.” “1921 டிசம்பரில், இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் வரலாற்றில் ஒரு சிறப்பு நிகழ்வு நடந்தது. கட்சியின் முதல் அச்சிடப்பட்ட அறிக்கை அப்போது விநியோகிக்கப்பட்டது. இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் அப்போது குஜராத்தின் அகமதாபாத்தில் தனது முப்பத்தாறாவது அமர்வை நடத்திக் கொண்டிருந்தது. நமது கட்சியின் முதல் அறிக்கை காங்கிரஸ் பிரதிநிதிகளுக்கு அனுப்பப்பட்டு, அவர்களிடையே விநியோகிக்கப்பட்டது.” “இந்த அறிக்கை மாஸ்கோவில் எழுதப்பட்டு அச்சிடப்பட்டது. மனவேந்திரநாத் ராய் (எம்.என்.ராய்) இதை வரைந்தார்.” தோழர் முசாபர் அகமது ஆவணப்படுத்தியபடி, மாஸ்கோவில் எம்.என்.ராய் வரைந்த கட்சியின் முதல் அச்சிடப்பட்ட அறிக்கை பின்வருமாறு அறிவித்தது: “இந்தியாவில் அடித்தளம் வரை அசைக்கும் புரட்சியை காங்கிரஸ் வழிநடத்த விரும்பினால், வெறும் ஆர்ப்பாட்டங்கள் மற்றும் தற்காலிக உற்சாகத்தில் நம்பிக்கை வைக்க வேண்டாம். தொழிற்சங்கங்களின் உடனடி கோரிக்கைகளை தனது கோரிக்கைகளாக ஆக்கிக் கொள்ள வேண்டும்; கிசான் சபாக்களின் (விவசாய சங்கங்களின்) திட்டத்தை தனது திட்டமாக ஆக்கிக் கொள்ள வேண்டும்.”

3: பிற்கால வளர்ச்சியும்  கருத்தியல் சவால்களும்

இயக்கத்தின் வளர்ச்சியும் சவால்களும்

சுதந்திரத்திற்கு முந்தைய காலகட்டத்தில், தேசிய இயக்கத்துடனான உறவுகளில் கட்சி சிக்கலான உத்திசார் கேள்விகளை எதிர்கொண் டது. தனது தொழிலாளர் வர்க்கத் தன்மையை தக்க வைத்துக்கொண்டே, பிற காலனிய எதிர்ப்பு சக்திகளுடன் உறவுகளை கையாள வேண்டியி ருந்தது. இரண்டாம் உலகப் போரின் முடிவில், ஒரு சக்தி வாய்ந்த மக்கள் எழுச்சி உருவானது. நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸின் இந்திய தேசிய ராணுவத்தின் (ஐ.என்.ஏ) கைதிகளின் விடுதலைக்கான போராட்டங்களும், கடற்படை எழுச்சியும்,தொழிலாளர்களின் ஆதரவு நடவடிக்கைகளும் காங்கிரஸ் தலைமையை அச்சுறுத்தின. மக்கள் போராட்டங்களின்  வளர்ச்சி புரட்சிகர முன்முயற்சியை தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் கைகளுக்கு மாற்றிவிடும் என முதலாளித்துவ வர்க்கம் அஞ்சியது.

சுதந்திரத்திற்குப் பிந்தைய வளர்ச்சிகள்

சுதந்திரத்திற்குப் பின், கட்சி இந்திய ஆளும் வர்க்கங்களிடமிருந்து புதிய சவால்களை எதிர்கொண்டது. தேசிய விடுதலைப் போராட்டங்களின் போது தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்க அனுமதிக்கப்படாத கம்யூனிஸ்ட் கட்சி கள், முதலாளித்துவ ஆட்சியின் கீழ் சோசலிசத்தை நோக்கி முன்னேற கடினமான சூழலை எதிர்கொண்ட பிற காலனி நாடுகளின் அனுபவம் இங்கும் தொடர்ந்தது. புதிய நாடாளுமன்ற ஜனநாயகக் கட்டமைப்பிற்குள் செயல்படும் அதேவேளை, கட்சி தனது புரட்சிகர குணாம்சத்தை பாதுகாக்க வேண்டியிருந்தது.

கருத்தியல் போராட்டங்களும் பிளவும்

இயக்கம் தீவிர கருத்தியல் விவாதங்களையும் சவால்களையும் சந்தித்தது. இரண்டாவது கட்சி மாநாட்டிற்குப் பின், “இடது” விலகல் கடுமையான பின்னடைவுகளை ஏற்படுத்தியது. இதை சரிசெய்யும் போது, வலதுசாரி ஆபத்து எழுந்தது. வலதுசாரி தலைமையின் கொள்கைக்கு எதிரான போராட்டம் கட்சிக்குள் பத்து ஆண்டுகள் தொடர்ந்து, இறுதியில் பிளவு க்கும் சி.பி.ஐ(எம்) உருவாக்கத்திற்கும் வழிவகுத்தது. அடுத்தடுத்த நிகழ்வு கள் சிபிஐ(எம்) நிலைப்பாட்டின் சரியான தன்மையை உறுதிப்படுத்தின.

சர்வதேச பரிமாணங்கள்

சி.பி.ஐ(எம்) சர்வதேச அளவில் குறிப்பிடத்தக்க சவால்களை எதிர்கொ ண்டது. சோவியத் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும் (சி.பி.எஸ்.யு) சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியும் (சி.பி.சி) வெவ்வேறு காலங்களில் கட்சியை விமர்சித்தன. ஆனால், சி.பி.ஐ(எம்) வேறு எந்த கட்சியின் ஆணைகளையும் ஏற்கா மல், இந்திய சூழ்நிலைகளின் அடிப்படையில் தனது சொந்த புரிதலை வளர்த்துக் கொள்ளும் கோட்பாட்டு நிலைப்பாட்டை பாதுகாத்தது. உள்நாட்டு வர்க்கப் போராட்டங்களுடன் இணைந்த இந்த சுயேச்சையான நிலைப்பாடு, கட்சியை கருத்தியல் ரீதியாக வலுப்படுத்தியது.

புரட்சிகர தொடர்ச்சியும் எதிர்காலமும்

தனிநபர் பயங்கரவாத இயக்கங்களில் இருந்து கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்தில் இணைந்த புரட்சியாளர்கள் கட்சிக்கு குறிப்பிடத்தக்க பலத்தை அளித்த னர். அனுசீலன் சமீதி, யுகாந்தர், ஹிந்துஸ்தான் சோசலிஸ்ட் குடியரசுக் கட்சி போன்ற அமைப்புகளின் உறுப்பினர்கள் தனிநபர் பயங்கரவாதத்தின் வரம்புகளை உணர்ந்து, மார்க்சிய வழிமுறைகளை ஏற்றனர். இது கம்யூ னிஸ்ட் கட்சி இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தின் சிறந்த புரட்சிகர மரபு ளை உள்வாங்கி முன்னெடுக்க உதவியது.

சர்வதேச ஆதரவின் பங்கு

பிரிட்டிஷ் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி தனது சொந்த வரம்புகளுக்குள் இருந்த போதிலும் முக்கியமான ஆதரவு பங்கை வகித்தது. ரஜனி பாமி தத் போன்ற தலைவர்கள் பிரிட்டிஷ் இந்தியாவின் அரசியல் பொருளா தாரத்தை புரிந்துகொள்ள குறிப்பிடத்தக்க பங்களிப்பை செய்தனர். பல பிரிட்டிஷ் கம்யூனிஸ்டுகள் மாற்றுபெயரில் இந்தியாவில் நேரடியாக பணி யாற்றி, தொழிற்சங்கங்கள் மற்றும் பிற அமைப்புகளை கட்டமைக்க உதவி னர். சிலர் கைது செய்யப்பட்டு மீரட் சதி வழக்கிலும் குற்றம்சாட்டப்பட்டனர். 75 ஆண்டுகால பயணத்தில், (1995) (தற்போது 105 ஆண்டுகள்) ஒரு சிறிய குழுவிலிருந்து குறிப்பிடத்தக்க அரசியல் சக்தியாக கட்சி வளர்ந்துள் ளது. சர்வதேச அளவில் பல கம்யூனிஸ்ட் கட்சிகள் நெருக்கடியை எதிர் கொண்டபோதும், சி.பி.ஐ(எம்) அமைப்பு மற்றும் கருத்தியல் தெளிவை பராமரிக்கும் திறன், புரட்சிகரக் கொள்கைகளை உறுதியான பகுப்பாய்வு டன் இணைப்பதன் முக்கியத்துவத்தை காட்டுகிறது.  தொடர்ந்த கருத்தியல் போராட்டங்கள், 1960களில் அகில இந்திய அளவி லான தலைமையுடனான மோதல்கள், சர்வதேச அளவில் தனிமைப்படுத் தப்பட்ட காலகட்டம் ஆகியவை நாட்டின் ஆளும் வர்க்கங்களுக்கு எதிரான போராட்டங்களுடன் இணைந்து கட்சியை வலுப்படுத்தின. இதனால்தான் உலகெங்கும் பல கம்யூனிஸ்ட் கட்சிகள் சரிந்து, பல ஆட்சிகள் தூக்கி எறியப்பட்டபோதும், சி.பி.ஐ(எம்) உறுப்பினர்கள் தளர்வோ குழப்பமோ இன்றி, இந்தியப் புரட்சியை முன்னெடுத்துச் செல்கிறார்கள்.

“வர்க்க முரண்பாடுகளும் மோதல்களுமே சமூக வளர்ச்சியின் அடுத்த கட்டத்தை நிர்ணயிக்கின்றன.”
“கம்யூனிஸ்ட் கட்சி என்பது வர்க்கப் போராட்டத்தில் தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் முன்னணிப் படையாகும்.”
“வெறும் ஆர்ப்பாட்டங்களும்
தற்காலிக உற்சாகத்திலும்
அல்ல, தொழிலாளர்கள் மற்றும் விவசாயிகளின் போராட்டங்களில்தான் புரட்சியின் வெற்றி அடங்கியுள்ளது.”
“கட்சியின் சுயேச்சையான கொள்கை நிலைப்பாடும், வர்க்கப் போராட்டங்களும் இணைந்து கட்சியை வலுப்படுத்துகின்றன.”
“தனிநபர் பயங்கரவாதம் தீர்வல்ல, மக்கள் திரள் போராட்டமே புரட்சிக்கான பாதை.”
“வரலாறு முழுவதும் - ஒடுக் குபவர்-ஒடுக்கப்படுபவர் என்ற முரண்பாடு தொடர்கிறது.”
“மனிதனால் மனிதன் சுரண்டப்படுவதை முடிவுக்கு கொண்டுவருவதே கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் அடிப்படை நோக்கம்.”
“ஒரு நாட்டின் தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் போராட்டம் அனைத்துலக தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் போராட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகும்.”
“தொழிற்சங்கங்களின் உட
னடிக் கோரிக்கைகளை மட்டுமல்ல, நீண்டகால புரட்சிகர இலக்குகளையும் கட்சி முன்னெடுக்க வேண்டும்.”
“வெறும் எண்ணிக்கையல்ல, கருத்தியல் தெளிவும் அமைப்பு ஒழுக்கமுமே ஒரு புரட்சிகர கட்சியின் வலிமையை தீர்மானிக்கின்றன.”