மகாத்மா காந்தி கொலை இன்றும் கூட ஒரு பேசுபொருளாக இருக்கிறது. நான் சமீபத்தில் ஒரு தமிழ் நாளிதழில் ஒரு கட்டுரையை வாசித்த போது அதிர்ந்தே போனேன். முனைவர் அ. பிச்சை எழுதிய அந்தகட்டுரையில் காந்தி சுட்டு கொல்லப்படுவதற்கு முன்பே அவர் மரணிப்பது போன்ற ஒரு ஓவியம் 1946ல் வரையப்பட்டு அது இன்றும் காட்சிப்படுத்தப் பட்டுள்ளது எனும் தகவல் அதில் இருந்தது. அவர் கொலை செய்யப்படுவதற்கு முன்னரே எப்படி அந்த ஓவியருக்கு தெரிய வந்தது என்பதே கேள்வி. இது பற்றி இறுதியாகப் பார்ப்போம். முதலாவதாக 1948 ஜனவரி 30 மாலை காந்திஜி கொல்லப்படுவதற்கு முன்னரே பலமுறை முயற்சித்தும் திட்டம் நிறைவேறவில்லை. அன்று அவரின் உடலை குண்டுகள் துளைத்தன. மண்ணில் வீழ்ந்தார். ஒரு மனப்பிறழ்வு மனிதனின் கொலை பாதகச் செயல் என விவரித்தார்நேரு. அந்த மதவெறி பாசிசக் கூட்டத்தின் வெறி இன்றும் அடங்கவில்லை. காந்தி எனும் தனி மனி தரை தான் அவர்களால் கொலை செய்ய முடிந்தது. ஆனால் அவர் விட்டுச் சென்ற மகத்தான விழுமியங்களை இந்திய மக்கள் மறக்கவில்லை. அதனால் தற்போது அந்த விழுமியங்களை ஒவ் வொன்றாகச் சிதைத்து காந்திஜியை கொலை செய்து வருகிறார்கள்.
காந்திஜியின் கனவு
இந்தியா பிரிட்டிஷ் ஏகாதிபத்தியத்தின் காலனி நாடாக இருந்து விடுதலை பெற்ற பிறகு எப்படி இருக்க வேண்டும் என ஒரு திட்டமிடலை அவர் உருவாக்கி வைத்திருந்தார். ஆனால் சுதந்திரம் பெற்ற 6 மாதத்திலேயே அவர் கொலை செய்யப் பட்டார். அவரது திட்டமிடலில் முதலாவதாக மக்கள் ஒற்றுமை, வன்முறை களைதல், பெண் முன்னேற் றம் மற்றும் பாதுகாப்பு, சுயசார்பு, கிராமப்புற பொரு ளாதார வளர்ச்சி, தாழ்த்தப்பட்ட மக்களின் முன் னேற்றம், நிலையான ஜனநாயக மாண்புகள், போரில்லா உலகம் என பல கோணங்களில் தன் சிந்தனையை பதிவிட்டுள்ளார். இந்தச் சிந்தனை களில் பெரும்பாலானவற்றை இந்தியா இன்று இழந்துள்ளது.
அன்பை விதைத்த அண்ணல்
முதலாவதாக மக்கள் ஒற்றுமைக்காக அதிலும் குறிப்பாக இந்து-முஸ்லிம் சகோத ரத்துவம் மிக முக்கியம் என்பதற்காக அவர் செய்த பணிகள் மகத்தானவை. பிரிவினைச் சண்டைகள் வங்கத்திலும், பீகாரிலும் கட்டுக்குள் வராமல் போகவே மிகுந்த பாதிப்படைந்த நவகாளி மாவட்டத்தின் அனைத்து கிராமங்களிலும், நடை பயணம் மேற்கொண்டு ஒற்றுமையை நிலை நாட்டினார். தான் செல்லும் நடைபாதையில் மலத்தை கொட்டியவர்கள் மீது கோபப்படாமல் அவர்கள் சிந்தனையில் அன்பை விதைத்தார். ஆர்.எஸ்.எஸ் அமைப்பு ஒட்டு மொத்த இசு லாமியர்களும் அதுவும் குறிப்பாக வடமாநிலத் தில் வசித்தவர்கள் அனைவரும் பாகிஸ்தானுக்கு போய்விடுவார்கள் என எண்ணியது. ஆனால் காந்திஜியின் மீதிருந்த நம்பிக்கையினால் அது நடக்காமல் போனது அவர்களுக்கு ஒரு அடி. அதோடு பீகார், புதுதில்லி பகுதியில் உருவான சீக்கிய –இசுலாமியர் சண்டை, இந்து –இசுலாமி யர் மத வெறி தாக்குதல் மகாத்மாவின் தொடர் தலையீட்டால் தணிந்தது. பாதிக்கப்பட்டவர்களோடு தங்கினார். ஆறுதல் சொன்னார்.. நம்பிக்கை அளித்தார். அவர்களின் உரிமை சுதந்திர இந்தியா வில் பாதுகாக்கப்படும் என உறுதி அளித்தார். அதன் விளைவு தான் அமைதி வந்தது. அப்படி அரும்பாடு பட்டு உருவாக்கப்பட்ட அந்த ஒற்றுமையை பாசிசக் கூட்டம் எப்படி யெல்லாம் அழிக்கிறது. பாபர் மசூதி இடிப்பு, ஞான வாபி மசூதி தகர்ப்பு சதி, ஹிஜாப் அணிதல், மாட்டுக்கறி வைத்திருந்தார் என்று கூறி கொலை, இசுலாமியர்கள் இந்நாட்டு குடிமக்களே அல்ல என குடியுரிமை திருத்தச் சட்டம், தற்போது வக்ப் வாரிய திருத்த மசோதா, என இசுலாமிய சிறுபான் மையினரை தேச விரோதிகளாக சித்தரித்து அவர்களின் திட்டமான ஒட்டுமொத்த வெளி யேற்றம் என்பதை நோக்கி நகர்கிறார்கள்.
இந்திய முஸ்லிம்கள் அல்ல, இந்தியர்கள்
காந்திஜி சொல்கிறார்; இசுலாமியர்கள் இந்தி யாவுக்கு உரியவர்கள் என்பதை அழுத்தமாக பதிவு செய்கிறேன். நான் “ இந்திய முஸ்லிம்கள்” எனும் சொல்லை பயன்படுத்தவே மாட்டேன். ஏனென்றால் நூற்றுக்கு தொண்ணூறு முஸ்லிம்கள் இந்திய மூதாதையர்கள் வழிவந்து இங்கேயே அந்த மதத்தை தழுவியவர்கள்.. எவ்வளவு சரியான புரிதல். இந்த புரிதலைத் தான் மதவெறிக் கூட்டம் எதிர்த்து அவரை கொலை செய்தது. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 370 ஆவது பிரிவு காஷ்மீருக்கு சிறப்பு அந்தஸ்தை கொடுத்து அவர்களின் உரிமையை ஏற்றுக் கொண்டு இந்தியாவோடு இணைத்தது. அவசர கோலத்தில் அதை நீக்கி பெரும் குழப்பத்தை உருவாக்கி அங்குள்ள மக்களை கோபமூட்டியது. தன் நீண்ட கால திட்டமான அகண்ட பாரதத்திற்கு அது தடையாக இருக்குமாம். அந்த காஷ்மீரில் இசுலாமியர்களை அச்சுறுத்த மலைவாழ் சிறுமியை கோவிலுக்குள் வன்புணர்வு செய்த வர்களை கொண்டாடும் வகையில் தேசியக் கொடி யோடு ஊர்வலம் போன கயவர்கள் காந்தியை மீண்டும் கொலை செய்தார்கள். வடகிழக்கு மாநிலங்களில் அகதிகள் என்ற போர்வையில் ஏராளமான இசுலாமியர் இருக்கிறார் கள். அது சட்ட விரோதமானது எனும் மாய பிம்பத்தை கட்டமைத்து குடியுரிமை அட்டவணை உருவாக்கம் எனும் பேரிலும், திருத்தச் சட்டம் என்றெல்லாம் பிரிவினை நோக்கில் செயல்படு வது காந்திஜியை கொல்வதற்குச் சமம். பிரி வினைத் தீயை மூட்டி மணிப்பூர் எனும் சிறு மாநி லம் எரிந்து கொண்டிருந்த போது அதை கட்டுப் படுத்த எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்காமல் மக்கள் இறந்து போவதை, வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டி ருந்த மனித நேயமற்ற பாசிசக் கூட்டம் காந்தியை மீண்டும் கொலை செய்தது.
கொலையாளிகளுடன் குலவும் பாசிசக் கூட்டம்
காந்தியை அனுதினமும் வெவ்வேறு வடிவங்க ளில் கொலை செய்து கொண்டு தான் இருக்கிறார் கள். ஒரு பெண் சாமியார் காந்தியின் படத்தை கால ணிகளால் அடித்து சமூக வலைதளங்களில் பரப்பி வெறியை தீர்த்துக் கொண்டார். குஜராத் மாநிலத்தில் 2002இல் திட்டமிட்ட கலவரத்தை உருவாக்கி இசு லாமியரை குறி வைத்து கொலை செய்தார்கள். இசுலாமியப் பெண்ணின் கருப்பையை நடு ரோட்டில் கிழித்து சிசுவை நசுக்கினார்கள். வன் முறையாளர்கள் யாரையும் விடவில்லை.முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் துவங்கி நீதி பதி வரை குடும்பத்தினர் முன் கொலை செய்தார் கள். காந்திஜி கொடுத்த வாக்குறுதியை நம்பி காலம் காலமாக வசித்த அந்த அப்பாவிகளை கொன்ற போதும் மீண்டும் மகாத்மா கொலை செய்யப் பட்டார். எந்த தேசம் அனைவருக்கும் சமமாக இருக்க வேண்டும் என காந்திஜி நினைத்தாரோ அதை முற்றிலுமாக காலி செய்து அவரை மீண்டும் கொலை செய்தார்கள். ஒரு நாட்டிலுள்ள மக்களை ஒட்டுமொத்தமாக வெளியேற்றி, இடம்பெயர்த்து, புது நாட்டை (இஸ்ரேல்) உருவாக்குவது அறிவுக்கு அப்பாற் பட்டது. அப்படி ஒரு தேசம் உருவாகும் போது பின்னாளில் அதன் கொடூரக் கரங்கள் மற்றைய நாடுகளை கைப்பற்றவே நினைக்கும் என தான் வாழ்ந்த காலத்தில் சொன்னவர் மகாத்மா. ஆனால் இன்று அதன் ஆக்கிரமிப்புப் போர் வெறியினால் பல்லாயிரக்கணக்கான உயிர்ப்பலி யும், பொருட்சேதமும், தரைமட்டமான கட்டடங்க ளும் தான் மிச்சம். அந்த போர் வெறி இஸ்ரேலோடு இந்த பாசிசக் கூட்டம் நல்லுறவு வைத்து கொண்டு இந்தியாவின் பெருமையை சீர்குலைத்து வரு கிறது. உலக சமாதானம் விரும்பிய காந்தியை இப்படி மீண்டும் கொலை செய்தது.
பாசிசக் கூட்டத்தின் உண்மை முகம்
1947 ஆம் ஆண்டு விடுதலைக்கு பிறகு காந்தி இப்படி எழுதுகிறார்: “இந்தியாவில் உருவாக்கப் பட்டுள்ள அரசு, சமயச்சார்பற்ற அரசாக இருக்க கடமைப்பட்டுள்ளது. ஒரு வேளை நான் சர்வாதி காரியாக இருந்தால் சமயத்தையும் அரசியல் அமைப்பையும் தனித்தனியே வைப்பேன்.” ஆக இந்த புரிதலுக்கு நேர் எதிராக இன்றைய ஒன்றிய ஆட்சியாளர்கள் செய்வதை நித்தமும் நாம் எதிர்கொள்கிறோம். எல்லாவற்றிலும் மதம் வலிந்து திணிக்கப்படுகிறது. கலை, பண்பாடு, கலாச் சாரம் என எதையும் விட்டு வைப்பதாக இல்லை. சித்பவன பார்ப்பனர்கள் தலைமை தாங்கும் ஒரு அமைப்பு சாதிய வருண முறையை நிலை நிறுத்த தான் இயங்கும். ஆனால் காந்தியோ அனைவருக்கும் சமமான இந்தியாவை உரு வாக்க நினைத்தார். பன்மைத்துவம் வேண்டுமென காந்தி நினைக்க அவர்களோ ஒற்றைத் தன்மை யோடு இந்தியாவை கட்டமைக்க நினைக்கிறார்கள். இவர்கள் எப்படிப்பட்டவர்கள் என்பதற்கு ஒரு கூடுதல் தகவல். காந்தியை தங்கள் முழு முதல் எதிரி என முடிவெடுத்து அவரை கொலை செய்ய “வத் சங்கல்ப்” (வதம் செய்ய உறுதிமொழி) என பெயரிட்டு, அதன் தொடர்ச்சியாக அவர் மீது வெறி அடங்கக் கூடாது என்பதற்காக தங்களின் காலணி களில் காந்திஜியின் படத்தை ஒட்டி (பாதம் வைக்கும் இடத்தில்) மகிழ்ந்தார்கள்..அவ்வளவு வெறி.. அதனால் தான் 1934இல் புனே நகரில் நடந்த ஹரிஜன் வாழ்வுரிமை மாநாட்டில் பங்கேற்க வந்த வரை கையெறி குண்டுகள் வீசி கொலை செய்ய துவங்கி தோற்றுப் போய், மீண்டும் 4 முறை வெவ்வேறு வழிகளில் திட்டமிட்டு தோல்வியடைந் தனர். இப்படி பல முறை உயிருக்கு ஆபத்து வந்த போது கூட காந்திஜி சொன்னார்: “தைரியமான வர்கள் மரணத்தை புன்சிரிப்போடு தான் எதிர் கொள்வார்கள். அதை எதிர்கொள்ளவும், புறந் தள்ளவும் எனக்கு பக்குவம் உள்ளது.” ஆனாலும் இந்த கோழைகள் மகாத்மாவை ஜனவரி 30 அன்று திட்டமிட்டு கொலை செய்து தங்கள் வெறியை தீர்த்துக் கொண்டார்கள். அன்றைய உள்துறை அமைச்சர் வல்லபாய் பட்டேலுக்கு போக வேண்டிய ரகசிய தகவல்கள் கூட அப்போதைய அரசு உயர் அதிகாரிகளாலும், காவல்துறையில் இருந்த ஆர்.எஸ்.எஸ்.காரர் களாலும் தடுத்து நிறுத்தப்பட்டது. ஒரு வலுவான (22 நாட்கள்) திட்டமிடல், ஜனவரி 9 துவங்கி 30 அன்று நிறைவுற்றது. ஆனாலும் இன்றும் அவரை கொலை செய்து கொண்டு தான் இருக்கிறார்கள். நான் துவக்கத்தில் குறிப்பிட்டது போல 1946லேயே ஓவியமாக அவர் துப்பாக்கிக் குண்டுகளால் தான் மரணிப்பார் என கற்பனை ஓவியம் ஒருவரால் வரைய முடியும் என்றால் அவ ரின் கொலை முன்னரே திட்டமாக்கப்பட்டது என உணர முடிகிறது. அவர்கள் செய்தது உயிர்க் கொலை. இன்று அவர்கள் செய்வது அவரின் விழுமியக் கொலை.
உயிர்ப்போடு வாழ்கிறார்
இன்று இந்த பாசிச கூட்டத்தின் சித்தாந்த நடைமுறைகளுக்கு எதிராக பெரும் கருத்தாயுத மாக அவரின் விழுமியங்கள் இருக்கின்றன என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை. மகாத் மாவை அவர்கள் விதவிதமாக கொலை செய்தா லும் நாட்டைக் காக்க, நேர்மையான, தூய்மை யான, நல்லிணக்க, சமூக அக்கறையோடு செயல் படும் இடதுசாரிகள் மக்கள் துணை கொண்டு அவரின் விழுமியங்களை உயிர்ப்பிப்போம். அவரை எப்படி கொலை செய்தாலும் அவர் இந்தியாவில் உயிர்ப்போடே இருப்பார். கூடுதல் தகவல் கொலைகாரன் கோட்சே துப்பாக்கியால் சுட்ட பிறகு தப்பித்து ஓட முயற்சிக்கும் போது அவனை துரத்திப் பிடித்து காவல் துறையினர் வரும் வரை தன் பிடியில் வைத்திருந்தவர் பிர்லா மாளிகை யில் தோட்டக்காரராக பணியாற்றிய ஒடிசா மாநிலத் தைச் சேர்ந்த ரகுநாத் நாயக். பின்னர் நடந்த வழக்கு விசாரணையில் மிக முக்கிய சாட்சியாக இருந்தவர். நல்ல வேளை அவர் அங்கே இருந்த தால் கோட்சே தான் குற்றவாளி என உலகம் தெரிந்து கொண்டது. இல்லையெனில் காந்தியை சுட்டவர்கள் இசுலாமியர்கள் என பிரச்சாரம் செய்திருப்பார்கள் இந்துத்துவா மத வெறியர்கள்.