மதியம் 12.30 மணியளவில் நான் Maujpur மெட்ரோ ஸ்டேஷனை அடைந்தேன். நான் இறங்கி சிறிது தூரம் நடந்துசெல்வதற்குள், என்னைக் குறுக்கிட்ட ஹிந்து சேனா உறுப்பினர் ஒருவர்...
"குங்குமம் வைத்துக் கொள்ளுங்கள். அது உங்களது பணியை எளிதாக்கும்" என்றார்.
புகைப்பட கேமராக்களுடன் சென்ற என்னைப் பாத்தவுடன் அவருக்கு நான் ஒரு photo journolist என்பது புரிந்திருக்கும். அதன் காரணமாகவே அவர் அந்த குங்குமத்தை நீட்டுகிறார் என்பதை உணர்ந்துகொண்டேன்.
"நீங்க ஒரு ஹிந்துதான ? குங்குமம் வச்க்கிறதுல என்ன பிரச்சனை" என்றார் அந்த ஹிந்து சேனா உறுப்பினர்.
சுமார் 15 நிமிடங்களில், இரு தரப்பினர்கள், கல்வீசி தாக்கிக் கொண்டனர். மோடி மோடி என்ற பெருத்த கோஷங்களுக்கு நடுவே, கரும்புகை சூழ்ந்த மண்டலமாக அப்பகுதி மாறிக் கொண்டிருந்தது.
பற்றி எரிந்து கொண்டிருந்த ஒரு கட்டிடத்தை புகைப்படம் எடுப்பதற்காக, நான் விரைந்தபோது, அங்கிருந்த சிவன் கோவில் அருகே நின்று கொண்டிருந்த சிலர் என்னைத் தடுத்தார்கள்.
பிரபல பத்திரிகையின் புகைப்படக்காரன் என்று சொன்னபோதும், என்னை அனுமதிக்காத அவர்கள் "நீங்களும் ஹிந்துதான ? ஏன் அங்க போறீங்க ? ஹிந்துக்கள் இப்ப முழிச்சுக்கிட்டாங்க" என்றார்கள்.
நான் அங்கிருந்து பின்வாங்கி, வேறு வழியாக, எரிந்து கொண்டிருந்த கட்டிடத்தின் அருகே சென்று புகைப்படங்கள் எடுக்கத் தொடங்கினேன்.
உடனே, கைகளில் இரும்புத் தடிகள் / மூங்கில் பிரம்புகளுடன் நின்று கொண்டிருந்த சிலர் சூழ்ந்து கொண்டனர். என்னுடைய கேமராவைப் பறிக்க முயன்றனர். அங்கு என்னுடன் இருந்த, பத்திரிக்கையாளர் சாக்க்ஷி, என்னைக் காப்பாற்றினார்.
அப்போதைக்கு அங்கிருந்து நகர்ந்துசென்றாலும், நான் செல்லுமிடங்களுக்கெல்லாம் அவர்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள் என்பது மிகவும் அச்சுறுத்தியது. .
சட்டென்று என்னை நிறுத்திய, அக்கும்பலை சேர்ந்த இளைஞன் ஒருவன் "ரொம்ப சாமர்த்தியமா நடக்குறன்னு நெனப்பா உனக்கு ? நீ ஹிந்துவா முசல்மானா?" என்றான்.
அது மட்டுமல்லாமல், நான் எந்த மதத்தை சேர்ந்தவன் என்பதைக் கண்டுபிடிப்பதற்காக என்னுடைய pant-டைக் கழற்றி சோதனையிடப் போவதாக கூறினார்கள். நிஜமாகவே பயந்துவிட்டேன்.
இரு கைகளால் அவர்களை கும்பிட்டு வணங்கி, "நான் ஒரு சாதாரண புகைப்படக்காரன் மட்டுமே" என்று மன்றாடினேன். அப்போதும், என்னை கடுமையாக மிரட்டிய பின்னரே அங்கிருந்து அனுப்பினார்கள்.
என்னுடைய அலுவலக வாகனம், நான் இருந்த பகுதியில் இருந்து மிகத் தொலைவில் இருந்ததால், நடந்தே சென்று ஒரு ஆட்டோவைப் பிடித்து விமான நிலையம் செல்லத் தொடங்கினேன்.
சில நொடிகளில், அந்த ஆட்டோவில் பெயர் என் கண்ணில் பட்டதும் அதிர்வடைன்தேன். அந்தப் பெயர் காரணமாக, நான் மீண்டும் சித்திரவதைக்கு ஆளாக்கப்படலாம் என்று யோசித்து முடிப்பதற்குள்ளாக, நான்கு பேர் கொண்ட கும்பல் , ஆட்டோவை நிறுத்தி என்னையும், ஓட்டுனரையும் சட்டைக் காலரைப் பிடித்து வெளியே இழுத்து போட்டது.
"நான் ஒரு பத்திரிகையாளன்" என்று அந்தக் கும்பலிடம் மன்றாடினேன். அந்த ஓட்டுனரும் அப்பாவி என்றேன். நாங்கள் இருவரும் அதிர்ச்சியில் உச்சத்தில் இருந்தோம்.
"என்னுடைய மதம் குறித்து யாரும் இப்படியொரு கொடூரமான முறையில்என்னிடம் விசாரித்ததில்லை" என்றார் ஓட்டுனர்.
என்னிடமும்.
-
அநிந்த்யா சட்டோபாதயாய்
புகைப்படக்காரர்
டைம்ஸ் ஆப் இந்தியா
Via பா.அசோக், வழக்கறிஞர்.