கனக் முகர்ஜி சிவப்புக் கொடியின் மகள்
வங்காளத்தின் ஜெஸோர் மாவட்டத்தின் பென்டா எனும் சிறிய ஊரில் 1921இல் பிறந்த கனக் முகர்ஜி, இந்திய கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்தின் சூடேற்றிய நெருப்பாக திகழ்ந்தார். கல்வியறிவு பெற்ற தேசியவாத குடும்பத்தில் வளர்ந்த அவர், வெறும் 11 வயதிலேயே புரட்சிகர இயக்கத்தில் அடியெடுத்து வைத்தார். பத்து வயதில் காந்தியின் உப்புச் சத்தியாகிரகப் போராட்டத்தில் குடும்பத்துடன் இணைந்து, அவரது உள்ளத்தில் சுதந்திர வேட்கை ஆழமாக வேரூன்றியது. அண்ணனும் உறவினரும் ஆயுதப் புரட்சி அமைப்பின் உறுப்பினர்களாக இருந்த சூழலில், சிறுமியாக இருந்தபோதே காவல்துறை யினரிடமிருந்து ஜாக்கிரதையாக இருக்க பங்கு வகித்து, தனது புரட்சிகர பயணத்தை தொடங்கினார். கல்விச்சாலையில் இருந்து கருத்தியல் களத்திற்கு நடுநிலைப் பள்ளியில் படிக்கும்போதே, கனக் மார்க்சிய நூல்களைப் படிக்கத் தொடங்கினார். “மற்றவர்கள் தூங்கும் இரவின் ஆழத்தில், விளக்கின் ஒளியில் அகராதியை எனது பக்கத்தில் வைத்துக் கொண்டு கம்யூனிஸ்ட் அறிக்கையைப் படிப்பேன்” என்று பின்னாளில் குறிப்பிட்டார். 1937இல் கல்கத்தாவில் உள்ள பெத்தூன் கல்லூரியில் சேர்ந்த கனக், அகில இந்திய மாணவர் கூட்டமைப்பில் பணியாற்றத் தொடங்கினார்.
1938இல், 17 வயதில், அவர் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் சேர்ந்து, வங்காளத்தின் முதல் பெண் உறுப்பினர்களில் ஒருவரானார். வங்காள மாநில மாணவர் கூட்டமைப்பின் நிர்வாகக் குழுவில் ஒரே பெண் உறுப்பினராக இருந்த கனக், இந்தியாவில் பெண் மாணவிகளை ஒருங்கிணைக்க மாணவியர் சங்கத்தை நிறுவி, சமூகத் தடைகளை உடைத்து, இளம் பெண்கள் ஆண்களுடன் சமமாக அரசியல் செயல்பாடுகளில் பங்கேற்க வழிகாட்டினார். பேரிடர் காலங்களில் பெண்கள் போராட்டம் 1943இல் ஏற்பட்ட வங்காளப் பஞ்சத்தின் போது, மகிளா ஆத்ம ரக்ஷா சமிதி (MARS - பெண்கள் சுய பாதுகாப்புக் குழு) அமைப்பின் நிறுவன உறுப்பினராக கனக் முகர்ஜி செயல்பட்டார். “கல்கத்தா தெருக்களில் குழந்தைகளுடன் பெண்கள் இறப்பதைக் கண்டோம். பட்டினியால் வாடிய கிராமப்புறப் பெண்கள் நகரத்திற்கு அழைத்து வரப்பட்டு, விபச்சாரத்திற்கு விற்கப்பட்டனர்” என்ற கொடுமைகளை நேரில் கண்ட அவர், பஞ்சத்தால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு நிவாரணம் மற்றும் மறுவாழ்வுப் பணிகளில் தன்னை அர்ப்பணித்தார். 1946இல் பிரிட்டிஷார் வங்காளத்தை மத ரீதியாகப் பிரித்ததால், பெரும் அளவிலான வன்முறை மீண்டும் பெண்களின் துயரங்களை அதிகரித்தது. கலவரங்களின் போதும், கம்யூனிஸ்ட் கட்சி மதப் பிரிவினைக்கு எதிராகப் பிரச்சாரம் செய்து, கிராமப்புறப் பெண்களிடையே ஒற்றுமையை ஊக்குவித்ததில் கனக் முக்கிய பங்காற்றினார். தியாகங்களும் தொடர் போராட்டங்களும் 1947இல் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த பிறகும், கம்யூனிஸ்டுகள் மீதான துன்புறுத்தல் முடிவடையவில்லை. 1949 ஏப்ரல் 27 அன்று, அரசியல் கைதிகளின் விடுதலைக்காக மார்ஸ்( MARS) நடத்திய போராட்டத்தின்போது, உயிரிழந்த தோழர்களான லதிகா சென், பிரதிபா கங்குலி, கீதா சர்க்கார், அமியா தத்தா ஆகியோரின் துணிச்சலை நாடு முழுவதும் அறிந்தது. பல நாட்கள் சிறையில் கழித்த கனக், தனது இளம் மகனிடமிருந்து பிரிக்கப்பட்ட வேதனையைச் சந்தித்தார். சிறையில், பெண்கள் அனைவரும் தங்களையும் மற்ற அரசியல் கைதிகளையும் விடுவிக்கக் கோரி காலவரையற்ற உண்ணாவிரதப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டு, பிற கைதிகளுக்காகவும் குரல் கொடுத்தார். \
1954இல் இந்திய பெண்கள் தேசிய கூட்டமைப்பை உருவாக்கிய கனக், 1964இல் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி பிளவுற்றதை தொடர்ந்து, 1981இல் அனைத்திந்திய ஜனநாயக மாதர் சங்கம் (AIDWA) நிறுவப்பட்டதில் முக்கிய பங்கு வகித்து, 1981 முதல் 1999 வரை அதன் துணைத் தலைவராகப் பணியாற்றினார். “பெண்களின் உரிமைகள் பற்றிய கேள்வியை நாம் தனிமைப்படுத்திப் பார்க்க முடியாது. பெண்கள் அடக்கப்படுவதற்கும் அவர்களுக்கு எதிரான பாகுபாடுகளுக்குமான வேர்கள் வர்க்கச் சுரண்டலில் உள்ளன” என்ற கொள்கையை முன்னிறுத்திய கனக் முகர்ஜி, 2005இல் தனது மரணம் வரை “பெண்களின் விடுதலையின்றி சமூக விடுதலை இல்லை” என்ற கோட்பாட்டை வாழ்நாள் முழுவதும் உறுதியுடன் கடைப்பிடித்த தீரமிக்க போராளி.
என்.எஸ். ருக்மணியம்மாள் உத்வேகம் அளித்த போராளி
ரும் வீச்சோடு வளர்ந்த இந்திய இடதுசாரி மாதர் இயக்கத் திற்கு வித்திட்டவர்களில் ஒருவர் என்.எஸ்.ருக்மணியம்மாள். யுத்த எதிர்ப்புப் பிரச்சாரத்துக்காக கைதாகி வேலூர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.காங்கிரஸ் ஊழியராக இருந்த என்.எஸ்.ருக்மணியம்மாள், கே.பி.ஜனாகி யம்மாள் போலவே உத்வேகமளித்த மாபெரும் போராளி. 1941ஆம் ஆண்டு மீண்டும் அதே யுத்த எதிர்ப்புப் பிரச்சாரத் துக்காக ருக்மணியம்மாள் அதே வேலூர் சிறையில் அடை பட்டார். இப்போது அம்மு சுவாமிநாதன், மணலூர் மணியம்மா போன்றவர்களும் சிறையேகினர். ஜனநாயக மாதர் சங் கத்தின் துவக்க மாநாடு 1973 டிசம்பரில் திண்டுக்கல்லில் நடந்த போது பொதுக் கூட்டத்தில் உரையாற்றியவர்களில் ருக்மணி அம்மாளும் ஒருவர். மக்கள் சேவையிலும் மகளிர் மேம்பாட்டிலும் வாழ்நாள் முழுவதும் ஈடுபட்ட ருக்மணி அம்மாள் என்றென்றும் நெஞ்சில் நிறைந்திருப்பார்.