சாதிவாரி கணக்கெடுப்பு ஏன் அவசியம்? - அசோக் வர்தன் ஷெட்டி

‘மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு சட்டம், 1948ஐ, ஒன்றிய அரசின் விருப்பத்திற்கு விட்டு விடாமல், 
சாதி வாரியான கணக்கெடுப்பைக் கட்டாயமாக்கும் வகையில் திருத்தம் செய்யப்பட
வேண்டும். வழக்கமான மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின் ஒரு பகுதியாக இதுபோன்ற தரவு சேகரிக்கப்படலாம்’ என்று ஓய்வு பெற்ற ஐ.ஏ.எஸ்.அதிகாரி கே.அசோக் வர்தன் ஷெட்டியின் ‘தி இந்து’ ஆங்கில நாளேட்டில் கட்டுரையின் பகுதிகள்:

பீட்டர் ட்ரக்கர் என்பவர் “அளக்கப்படுவது மட்டுமே நிர்வகிக்கப்படும்”  என்று குறிப்பிடுவார். வரலாற்றுரீதியாக பாகுபாடு காட்டப்பட்ட சமூக குழுக்களின் பிரச்சனைகள் (அது சாதி, இனம், மதம், பாலினம், ஊனம் அல்லது எதுவாக இருந்தாலும்) குழு அடையாளத்தை கணக்கில் எடுத்துக்கொண்டு குழு வாரியாக தரவுகளை சேகரிக்காமல் தீர்க்க முடி யாது. அவ்வாறு செய்வது அடையாள அரசியலுக்கு சரணடைவது அல்ல; அது  தகவலறிந்த கொள்கை உருவாக்கம், உள்ளடக்கிய வளர்ச்சி மற்றும் ஒருங்கிணைந்த சமூகத்தை நோக்கிய ஒரு முக்கிய படியாகும்.

சாதிவாரி கணக்கெடுப்பு எதற்கு?

இந்திய மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பில் சாதியைக் கணக்கிடுவது நான்கு காரணங்களுக்காக முக்கியமானது: 

முதலாவதாக; இது ஒரு சமூக கட்டாயம். இந்தி யாவில் சாதி என்பது ஒரு அடிப்படை சமூகக் கட்ட மைப்பாகத் தொடர்கிறது. 2011-12ல் மேற் கொள்ளப்பட்ட ஒரு கணக்கெடுப்பின்படி, இந்திய திருமணங்களில் 5 சதவீதம் மட்டுமே சாதிக ளுக்கு இடையேயான திருமணங்கள். சாதிய குடும் பப்பெயர்கள் மற்றும் சாதி அடையாளங்களை உடலில் பயன்படுத்துவது இன்னும் பரவலாக உள்ளது. பெரும்பாலான கிராமங்களிலும் பல நக ரங்களிலும் சாதியின் அடிப்படையில் குடியிருப்புப் பிரிவினை நீடிக்கிறது. தேர்தலுக்கான வேட்பா ளர்களும், மந்திரிசபைக்கான அமைச்சர்களும் முக்கி யமாக சாதியின் அடிப்படையில் தேர்ந்தெடுக் கப்படுகிறார்கள். சாதியை ஒழிப்பதில் அரசு தீவிரம் காட்டினால், இந்தப் பிரச்சனைகளில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்; மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பில் சாதியைக் கணக்கிடாமல் இருப்பது தீர்வாகாது.

இரண்டாவதாக; இது ஒரு சட்டப்பூர்வமான கட்டாயம். தேர்தல் தொகுதிகள், கல்வி மற்றும் பொது வேலைவாய்ப்பு ஆகியவற்றில் இடஒதுக்கீடு களை உள்ளடக்கிய சமூக நீதிக்கான அரசியல மைப்பு சார்ந்த அவசியக் கொள்கைகள் விரிவான சாதி வாரியான தரவு இல்லாமல் திறம்பட தொடர முடியாது. அரசியலமைப்புச் சட்டம் சாதி என்ப தற்குப் பதிலாக வர்க்கம் என்ற வார்த்தையைப் பயன் படுத்தினாலும், பிற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பினரை வரை யறுப்பதற்கு சாதியை ‘தொடர்புடைய அளவுகோல்’, ‘ஒரே அளவுகோல்’ அல்லது ‘ஆதிக்க அளவுகோல்’ என  உச்ச நீதிமன்றத்தின் பல்வேறு தீர்ப்புகள் கூறி, சாதி வாரியாக விரிவான கோரிக்கையை முன் வைத்துள்ளன. இது இட ஒதுக்கீடு கொள்கைகளை நிலைநிறுத்துவதற்கான தரவு.

மூன்றாவதாக; இது ஒரு நிர்வாக கட்டாயம். சலுகை பெறுவதற்கு தகுதியற்ற சாதிகளை தவறான முறையில் சேர்ப்பதையும், தகுதியுள்ள சாதிகளை தவறாக ஒதுக்குவதையும் தவிர்க்கவும்/திருத்தவும், ஒதுக்கப்பட்ட பிரிவில் உள்ள ஒரு சில ஆதிக்க சாதிகள் பிற சாதிகளை ஒதுக்குவதைத் தவிர்க்கவும் விரிவான சாதி வாரியான தரவுகள் அவசியம். ஒதுக்கப்பட்ட பிரிவினுள் உள்ள சாதிகளை துணைப் பிரிவு செய்வதற்கும், கிரீமிலேயருக்கு வருமானம்/செல்வம் அளவுகோலை நிர்ணயம் செய்வதற்கும் இது தேவைப்படுகிறது.

நான்காவதாக; இது ஒரு தார்மீக கட்டாயம். விரிவான சாதி வாரியான தரவு இல்லாதது, உயர் சாதியினர் மற்றும் மேலாதிக்க இதர பிற்படுத்தப் பட்ட வகுப்பினர் (ஓபிசிகள்) மத்தியில் உள்ள உயர டுக்கினருக்கு, நாட்டின் சொத்துக்கள், வருமா னங்கள் மற்றும் அதிகாரப் பதவிகளில் விகிதாச்சா ரமற்ற பங்கைப் பெற உதவியது. இது பெரும்பான் மையினராக உள்ள தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினருக்குப் பாதகமாக அமைந்தது.

பிரிட்டிஷ் இந்தியாவில், 1881 முதல் 1931 வரையி லான மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில் அனைத்து சாதியினரும் கணக்கிடப்பட்டனர். 1951 ஆம் ஆண்டு சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு நடத்தப்பட்ட முதல் மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பில், சாதியைக் கணக்கிடக் கூடாது என்று இந்திய அரசு உத்தர விட்டது. இருப்பினும், பட்டியல் சாதியினர் (எஸ்சி) மற்றும் பழங்குடியினர் (எஸ்டி) ஆகியவற்றுக்கு விதிவிலக்கு அளிக்கப்பட்டது. 1951 முதல் ஒவ்வொரு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பிலும் அவர்கள்  கணக்கிடப் படுகின்றனர். 1961 ஆம் ஆண்டில், இந்திய அரசு மாநி லங்கள் விரும்பினால் தங்கள் சொந்த கணக்கெ டுப்புகளை நடத்தவும், மாநில-குறிப்பிட்ட ஓபிசி பட்டி யல்களைத் தயாரிக்கவும் மாநில அரசு அறிவுறுத்தி யது. அந்த நேரத்தில் ஒன்றிய  அரசிலும்  அதன் நிறுவ னங்களிலும் ஓபிசி களுக்கு இட ஒதுக்கீடு இல்லை.

மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில்  ஏன் ஓபிசி கணக்கிடப்பட வேண்டும்?

எஸ்.சி. மற்றும் எஸ்.டி.களைப் போலவே,  ஓ.பி.சி.களுக்கும் கல்வி (பிரிவு 15(4)) மற்றும் பொது வேலைவாய்ப்பில் (பிரிவு 16(4)) இடஒதுக்கீட்டை அரசியலமைப்பு அனுமதிக்கிறது. நாட்டின் பல பகுதிகளில், ஓபிசியினர் சுதந்திரத்திற்கு முன்பே இடஒதுக்கீட்டை அனுபவித்து வந்தனர். எனவே, 1951 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பில் ஓபிசியும் கணக்கிடப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

மண்டல் கமிஷன் பரிந்துரைகளை அமல் படுத்திய பிறகு, ஒன்றிய அரசு மற்றும் அதன் நிறுவ னங்களிலும் ஓ.பி.சி.கள் இடஒதுக்கீட்டை அனுப விக்கின்றனர். இந்திரா சாவ்னி (Indra Sawhney) வழக்கில் (1992), ஓபிசி பட்டியல் (இது 1931 மக்கள்  தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில்) அவ்வப் போது திருத்தப்பட வேண்டும் என்று உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

எஸ்.சி., எஸ்.டி. போன்று எம்.பி., எம்.எல்.ஏ.க்க ளுக்கு தேர்தல் தொகுதிகளில் ஓ.பி.சி.களுக்கு இட ஒதுக்கீடு இல்லை. ஆனால் 73வது மற்றும் 74வது திருத்தங்களுக்குப் பிறகு (1993), எஸ்.சி. மற்றும் எஸ்.டி.களுக்கு மட்டுமின்றி ஓ.பி.சி. களுக்கும் பஞ்சாயத்து மற்றும் நகராட்சிகளில் தேர்தல் தொகு திகளில் இடஒதுக்கீடு அளிக்க அரசியலமைப்பு அனுமதி வழங்குகிறது (பிரிவு 243D(6) மற்றும் 243T(6)). இதற்கு, சாதி வாரியாக, பகுதி வாரியாக ஓ.பி.சி.களின் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புத் தரவு அவசியம். எனவே, ஒன்றிய அரசு குறைந்தபட்சம் 2001 மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பில் ஓ.பி.சி.களை கணக்கெடுத்திருக்க வேண்டும். ஆனால் செய்ய வில்லை.

உத்தரப் பிரதேசம், மத்தியப் பிரதேசம், குஜராத், மகாராஷ்டிரா, கர்நாடகா, ஒடிசா, ஜார்க்கண்ட் போன்ற மாநிலங்கள் உள்ளாட்சித் தேர்தலில் ஓ.பி.சி. யினருக்கான இடஒதுக்கீட்டை அமல்படுத்த முயன்ற போதெல்லாம், சாதி வாரியான தரவு இல்லாத கார ணத்திற்காக உயர்நீதிமன்றங்களும் உச்ச நீதி மன்றமும் தடை விதித்தன. நாட்டின் ஒரு பிரிவு - நீதித்துறை - இடஒதுக்கீட்டைப் பராமரிக்க சாதி வாரியான தரவுகளைக் கோருகிறது, மற்றொன்று - ஒன்றிய அரசு - அதே தரவுகளை எண்ணுவதைத் தவிர்ப்பதற்கான காரணங்களைக் கண்டுபிடிக்கிறது!

எவ்வாறாயினும், ஓபிசிகள், எஸ்சிக்கள் மற்றும் எஸ்டிகள் தவிர பிற மக்களிடையே (திறம்பட, உயர்சாதி யினர்) பொருளாதார ரீதியாக நலிவடைந்த பிரிவி னருக்கு (இடபிள்யுஎஸ்) 10% இடஒதுக்கீடு எந்த அனுப வப்பூர்வமான தரவுகளும் இல்லாத போதிலும் 2022 இல் உச்சநீதிமன்றத்தால் உறுதிசெய்யப்பட்டது. இட பிள்யுஎஸ் இடஒதுக்கீட்டைக்கருத்தில் கொண்டு, மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்பில் 1931 வரை இருந்த தைப் போலவே உயர்சாதியினர் உட்பட அனைத்து  சாதிகளையும் இப்போது கணக்கிட வேண்டும்.

மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பு ஒரு மையப் பொரு ளாகும், ஆனாலும், புள்ளியியல் சேகரிப்புச் சட்டம், 2008, தேவையான தரவுகளைச் சேகரிக்க மாநிலங்க ளுக்கும் உள்ளாட்சி அமைப்புகளுக்கும் அதிகாரம் அளிக்கிறது. எனவே, கர்நாடகா (2015) மற்றும் பீகார் (2023) போன்ற சாதிவாரி கணக்கெடுப்புகளை தனிப்பட்ட மாநிலங்கள் எப்போதும் நடத்தலாம். ஆனால் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு தரவு அதிக நம்பகத்தன்மை கொண்டது மற்றும் குறைவான சர்ச்சைக்குரியது. இந்திய அரசு 1992 முதல் ஓபிசி மற்றும் 2019 முதல் இடபிள்யுஎஸ் இட ஒதுக் கீட்டை செயல்படுத்தி வருகிறது. எனவே, மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பில் சாதியைக் கணக்கி டுவதில் அதன் தயக்கம் சட்டரீதியாக தவறானது மற்றும் நிர்வாக ரீதியாக விவேகமற்றது.

சாதிவாரி கணக்கெடுப்பு முயற்சி  எப்படி தோல்வியடைந்தது?

ஓ.பி.சி. தலைவர்களின் கணிசமான பரப்பு ரைக்குப் பிறகு, 2010 இல், 2011 மக்கள்தொகை கணக் கெடுப்பின் ஒரு பகுதியாக சாதியைக் கணக்கிட வேண்டும் என்று நாடாளுமன்றம் ஒருமனதாக ஒரு தீர்மானத்தை (காங்கிரஸ் மற்றும் பாஜக இரண்டும் சேர்த்து) நிறைவேற்றியது. 1931 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, சாதி கடைசியாக கணக்கிடப்பட்டபோது, இந்தியாவில் தாழ்த்தப்பட்ட வகுப்பினர்/தீண்டத்தகாதவர்கள் (அப்போது அவர்கள் அப்படி அழைக்கப்பட்டனர்) தவிர 4,147 சாதிகள் இருந்தன. துரதிர்ஷ்டவசமாக, சமூகப் பொரு ளாதாரம் மற்றும் சாதிக் கணக்கெடுப்பு (எஸ்இசிசி)- 2011 மோசமாக வடிவமைக்கப்பட்டு செயல்படுத் தப்பட்டது, 46 லட்சம் சாதிகள் என்ற கேலிக்குரிய எண்ணிக்கையை தூக்கி எறிந்து, முடிவுகள் வெளியிடப்படவில்லை. ஒரு பொன்னான வாய்ப்பு பறிபோனது.

சமூக பொருளாதார மற்றும் சாதிவாரி கணக்கெ டுப்பு, 2011 மக்கள்தொகைக் கணக்கெடுப்புச் சட்டம்,  1948-ன் கீழ் நடத்தப்படாததால், செயலிழந்தது. சாதியை ஒரு அளவுகோலாக சேர்க்க சட்டம் திருத் தப்படவில்லை. சமூகவியல்/மானுடவியல் ஆய்வுகளை மேற்கொள்வதில் முன் அனுபவம் இல்லாத, ஊரக வளர்ச்சி மற்றும் நகர்ப்புற மேம் பாட்டு அமைச்சகங்கள் மூலம் இது நடத்தப் பட்டது. கூடுதலாக, கேள்வித்தாள் மோசமாக வடிவ மைக்கப்பட்டது; சாதி பற்றிய திறந்த கேள்விகள் கேட்கப்பட்டன. உண்மையான சாதிகள், மாற்று சாதிப் பெயர்கள், பெரிய சாதிக் குழுக்கள், துணை சாதிகள், குடும்பப்பெயர்கள், குலப்பெயர்கள், கோத்திரங்கள் போன்றவற்றைக் கணக்கெடுப்பாளர்களால் வேறு படுத்திப் பார்க்க முடியவில்லை.

இதற்கு நேர்மாறாக, 2023 இல் நடத்தப்பட்ட சாதிவாரி கணக்கெடுப்பை பீகார் அரசாங்கம் மிக சிறப்பாக செய்தது. பீகாரில் குறிப்பிட்ட 214 சாதிப் பெயர்களின் பட்டியலை அது கணக்கெடுப்பா ளர்களுக்கு வழங்கியது, மேலும் 215வது பிரிவை  “பிற சாதிகள்” என்று பெயரிட்டது. ஆங்கிலேயர்க ளாலும், பீகார் அரசாலும்   சாதிவாரிக் கணக்கெ டுப்பை வெற்றிகரமாக நடத்தமுடியும் போது, இந்திய  அரசால் ஏன் அதைச் செய்ய முடியாது?

2010ஆம் ஆண்டு நாடாளுமன்றத்தில் ஒருமன தாகத் தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்ட போதிலும், அடுத்த மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின் ஒரு பகுதியாக சாதியைக் கணக்கிட மாட்டோம் என்று 2021ஆம் ஆண்டு ஒன்றிய அரசு அறிவித்தது. 2021 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில் ஓபிசிகளை கணக்கெடுக்க ஒன்றிய அரசுக்கு உத்தர விடக் கோரி மகாராஷ்டிர அரசு தொடர்ந்த வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத்தில் இந்த நிலைப்பாட்டை மீண்டும் வலியுறுத்தியது.

அந்த வழக்கில் இந்திய அரசின் வாதங்களில் ஒன்று: “ஓபிசியை எண்ணாமல் இருப்பது மையத்தின் நனவான கொள்கை முடிவு, அதில் நீதி மன்றம் தலையிடக்கூடாது”. இந்த வாதம் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாதது, ஏனெனில் சாதிகளைக் கணக்கிடுவது என்பது சமூக நீதிக்கான அரசி யலமைப்பு ரீதியான கட்டாயக் கொள்கை மற்றும் இடஒதுக்கீட்டுக் கொள்கைகளைப் பராமரிக்க விரிவான சாதி வாரியான தரவுகளைக் கோரும் உச்ச நீதிமன்றத்தின் பல அரசியலமைப்பு பெஞ்ச்களின் முந்தைய தீர்ப்புகளிலிருந்து பெறப்பட்ட சட்டப்பூர்வ கட்டாயமாகும். எனவே, 2021 டிசம்பரில் மகாராஷ்டிர அரசின் மனுவை தள்ளுபடி செய்து உச்சநீதிமன்றத்தின் 2 பேர் கொண்ட பெஞ்ச் அளித்த தீர்ப்பு கேள்விக்குரியது; இது ரத்து செய் யப்பட வேண்டும்.

முன்னோக்கிச் செல்லும் வழி என்ன?

எஸ்இசிசி-2011 இன் தோல்விகளில் இருந்து பாடம் எடுத்துக்கொண்டு, 1948 ஆம் ஆண்டு மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்புச் சட்டம், சாதி அடிப்படை யிலான கணக்கெடுப்பைக் கட்டாயமாக்குவதற்குத் திருத்தப்பட வேண்டும். அதை ஒன்றிய அரசின் விருப்பத்திற்கு விடக்கூடாது. வழக்கமான மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் ஒரு பகுதியாக மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு ஆணையரால் சாதிக் கணக்கெடுப்பு செய்யப்பட வேண்டும். வினாத் தாளில் சாதி தொடர்பான சில தொடர்புடைய கேள்வி கள் சேர்க்கப்பட வேண்டும்.

கூடுதலாக, இந்திய அரசு ஒவ்வொரு மாநிலத் திற்கும் குறிப்பிட்ட சாதிகளின் வரைவுப் பட்டிய லைத் தயாரிக்க சமூகவியல்/மானுடவியல் நிபு ணர்களை நியமிக்க வேண்டும், ஆன்லைனில் வரை வுப் பட்டியலை வெளியிட வேண்டும், இறுதி செய்வ தற்கு முன் பொதுமக்களிடமிருந்து பரிந்துரைகள் மற்றும் கருத்துகளை அழைக்க வேண்டும் கணக்கெடுப்பாளர்கள். கேள்வித்தாளில் துணை சாதி, சாதி, பெரிய சாதிக் குழுவின் பெயர்கள் மற்றும் பதிலளிப்பவரின் சாதி குடும்பப்பெயர் ஆகிய வற்றைக் கேட்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட வேண்டும். இணையம் இயக்கப்பட்ட கையடக்க சாதனம் இந்த விவரங்களுடன் முன்பே ஏற்றப்பட்டு, சரியான விருப்பத்தைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் கணக் கீட்டாளரின் பங்கைக் கட்டுப்படுத்துவது பணியை எளி தாகவும் பிழையின்றியும் செய்யும்.

2021 தீர்ப்பை மறுபரிசீலனை செய்ய ஆர்வ முள்ள மாநிலங்கள் உச்சநீதிமன்றத்தை நாட வேண்டும். 

ஓபிசி இடஒதுக்கீட்டிற்கு 1931 மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புத் தரவையும் இடபிள்யுஎஸ் இடஒதுக் கீட்டிற்கான பூஜ்ஜிய அனுபவத் தரவையும் நம்பி யிருப்பது கேலிக்குரியது. அடுத்த மக்கள் தொகை  கணக்கெடுப்பில் அனைத்து சாதியினரும் கணக்கி டப்பட வேண்டும்.

நன்றி: முரசொலி, 18.7.2024