காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற கட்சிகளுடனான உறவுகள் மற்றும் மூன்றாவது மாற்று - எஸ்.பி.ராஜேந்திரன்

காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற கட்சிகளுடனான  உறவுகள் மற்றும் மூன்றாவது மாற்று - எஸ்.பி.ராஜேந்திரன்

மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் 20ஆவது அகில இந்திய மாநாடு 2012 ஏப்ரல் 4-9 தேதிகளில் கோழிக் கோட்டில் நடைபெற்றது.  முன்னதாக  கோயம்புத்தூரில் நடைபெற்ற 19வது மாநாட்டின் அரசியல் நடைமுறை உத்தியானது,  காங்கிரஸ் மற்றும் பாஜகவுக்கு எதிராக நாம் ஒரு மூன்றா வது மாற்றை உருவாக்க முயற்சிக்க வேண்டும் என்ற திசையை வழங்கியது. இதற்காக, மார்க்சிஸ்ட் கட்சி, காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற கட்சிகளுடன் பொது வாக ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட பிரச்சனைகளில் கூட்டு நட வடிக்கைகளுக்காகவும், ஒன்றிணைந்த போராட்டங்க ளை கட்டமைப்பதற்காகவும் பணியாற்ற வேண்டும் எனத் தீர்மானித்தது. 19வது மாநாட்டின் அரசியல் தீர்மானத்தில்: “மார்க்சிஸ்ட் கட்சி பொதுவான பிரச்சனைகளில் ஒன்றிணைந்த போராட்டங்கள் மற்றும் கூட்டு நடவடிக்கைகளை மேம்படுத்துவதற்காக  காங்கிரஸ் அல்லாத அனைத்து மதச்சார்பற்ற கட்சிகளுடனும் உற வுகளைப் பேணும். மூன்றாவது மாற்றை உருவாக்குவது மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும். கட்சி இதற்கான முன்முயற்சியை எடுக்க வேண்டும்; இந்த பணியை எளிதாக்க இடதுசாரி ஒற்றுமையை வலுப்படுத்த வேண்டும்.” என முடிவு செய்தது. முந்தைய மாநாடுகளின் தீர்மானங்கள் முன்னதாக 16வது, 17வது மற்றும் 18வது மாநாடு களிலும் காங்கிரஸ் தலைமையிலான கூட்டணி மற்றும் பாஜக தலைமையிலான கூட்டணிக்கு எதிராக மூன்றா வது மாற்றை உருவாக்குவதை அரசியல் நடைமுறை இலக்காக நிர்ணயித்திருந்தோம். 17வது மாநாட்டில், இத்தகைய மூன்றாவது அமைப்புகளை முயற்சிக்கும் அனுபவத்தை தொகுத்து, அது சில பொதுவான திட்டத்தின் அடிப்படையில் இருக்க வேண்டும் என்று கூறப்பட்டது.  குறிப்பிட்ட தேர்தல்களுக்காக ஏற்படும்  புரிதல்களிலி ருந்து வேறுபட்டதாக இத்தகைய மூன்றாவது மாற்றின் உருவாக்க செயல்முறை, காங்கிரஸ் அல்லாத மதச் சார்பற்ற முதலாளித்துவ கட்சிகள் மற்றும் பிற ஜனநாயக சக்திகளை பொதுவான பிரச்சனைகளில் பிரச்சாரங்கள் மற்றும் போராட்டங்களில் ஈடுபடுத்துவதன் மூலம் தொ டங்கப்பட வேண்டும் எனத் தீர்மானிக்கப்பட்டது. 19வது மாநாட்டில்  தெளிவுபடுத்தப்பட்ட கொள்கை 19வது மாநாட்டில் நாம் மேலும் தெளிவுபடுத்தியது, இன்று காங்கிரஸ் அல்லது பாஜகவுடன் இருக்கும் அரசி யல் கட்சிகளின் நிலையில் மாற்றம் இருக்கும்போது மட்டுமே மூன்றாவது மாற்று உருவாகும். பொருளாதா ரக் கொள்கைகளைப் பொறுத்தவரை, பெரும்பாலான பிராந்திய கட்சிகள் தாராளமயமாக்கல் கொள்கைகளைப் பின்பற்றுகின்றன. இந்த கட்சிகளின் கண்ணோட்டத்தில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தாமல் மாற்று அரசியல் கூட்ட ணியை உருவாக்குவது சாத்தியமாகாது. இது பெரிய இயக் கங்களை உருவாக்குவதன் மூலமும், இந்த அரசியல் கட்சிகளில் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தக்கூடிய போராட்டங்க ளை உருவாக்குவதன் மூலமும் மட்டுமே கொண்டுவரப் படலாம்.“இத்தகைய இயக்கங்கள் மற்றும் போராட் டங்கள் மூலமாக மட்டுமே இந்த கட்சிகளைப் பின்பற்றும் மக்கள் உண்மை உணர்ந்து அரசியல் நிலை எடுக்கும் சூழல் ஏற்படும்;  இதனால் மாற்றம் நிகழும்” என்று கூறியது. பிராந்திய கட்சிகளின் குணாதிசயங்கள் கடந்த ஒரு தசாப்தத்தில் இத்தகைய மூன்றாவது மாற்றை உருவாக்குவதற்கான நமது முயற்சிகளின் அனுபவத்தை நாம் மதிப்பாய்வு செய்ய வேண்டும். 1998ல் நடைபெற்ற 16வது மாநாட்டிலிருந்து பிராந்திய கட்சிகளின் குணம் மற்றும் பங்கில் ஏற்பட்ட மாற்றத்தை நாம் கவனித்து வருகிறோம். பிராந்திய கட்சிகள் முக்கி யமாக பிராந்திய முதலாளித்துவம் மற்றும் கிராமப்புற பணக்காரர்களின் நலன்களைப் பிரதிநிதித்துவப் படுத்துகின்றன. அதன்படி, பிராந்திய முதலாளித்துவத்திற் கும் பயனளித்துள்ள தாராளமயமாக்கல் கொள்கை களுக்கு அவை எதிரானவை அல்ல. எதிர்க்கட்சியில் இருக்கும்போது இந்த கொள்கைகளில் சிலவற்றை அவை எதிர்க்கலாம், ஆனால் மாநில அரசாங்கங்களில் இருக்கும்போது அதே கொள்கைகளை அவை பின் பற்றுகின்றன. மேலும், மத்தியில் கூட்டணி ஆட்சி வந்த தால், தங்கள் மாநிலங்களில் தங்களை வலுப்படுத்திக் கொள்ள பிராந்திய கட்சிகள் மத்திய அரசாங்கங்களில் இருக்க விரும்புகின்றன. இது அவர்களை சந்தர்ப்பவாத நிலைப்பாடுகளை எடுக்க வைத்துள்ளது. அவர்களுக்கு ஏற்றபடி காங்கிரஸ் அல்லது பாஜகவுடன் கூட்டணி வைத்து மத்திய அரசில் இடம்பெறுகின்றனர். நமது அணுகுமுறை இந்த கட்சிகளுடன் கூட்டு நடவடிக்கைகள் மற்றும் கூட்டு மேடைகளை வைத்திருக்க முயற்சிக்கும்போது இந்த காரணிகளை நாம் மனதில் கொள்ள வேண்டும். பிராந்திய கட்சிகளுக்கு கணிசமான மக்கள் ஆதரவு உள்ளது. காங்கிரஸ் மற்றும் பாஜக தங்களது அகில இந்திய கூட்டணிகளான ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி (UPA) மற்றும் தேசிய ஜனநாயக கூட்டணி (NDA)யில் இந்த கட்சி களை இணைக்க முயற்சிக்கின்றனர். காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற கட்சிகளுடன் உறவுகளைப் பேணுவது நமக்கு அவசியம், இதில் பிராந்திய கட்சிகளும் அடங்கும். மக்கள் இயக்கங்களை விரிவுபடுத்த மக்கள் பிரச்சனை களில் இந்த கட்சிகளில் சிலவற்றுடன் கூட்டுப் போராட் டங்கள் மற்றும் ஒன்றிணைந்த நடவடிக்கைகளை மேற் கொள்வது சாத்தியமாகும். அகில இந்திய அளவில் அனுபவங்கள் தேசிய அளவில், விலைவாசி உயர்வு, விவசாயிகளின் பிரச்சனைகள் மற்றும் ஒன்றிய - மாநில உறவுகள் போன்ற சில பிரச்சனைகளில் இந்த கட்சிகளுடன் கை கோர்க்க முடியும் என்பது நமது அனுபவமாக உள்ளது. விலைவாசி உயர்வுக்கு எதிரான இயக்கங்களில் நாம் அவ்வாறு செய்தோம்.  இடதுசாரி மற்றும் மதச்சார்பற்ற காங்கிரஸ் அல்லாத 13 கட்சிகளால் ஏப்ரல் 27, 2010 அன்று முழு அடைப்பு மற்றும் அதைத் தொடர்ந்து ஜூலை 5 அன்று நடைபெற்ற முழு அடைப்புக்கு அழைப்பு விடுக்கப்பட்டது அத்தகைய எடுத்துக்காட்டுகள். ஊழலுக்கு எதிராகவும், லோக்பால் மசோதா குறித்தும் 2011 ஆகஸ்டில் இந்த கட்சிகளில் சிலவற்றுடன் இணைந்து அழைப்பு விடுத்தி ருந்தோம். நாடாளுமன்றத்தில், யுபிஏ (UPA) மற்றும் என்டிஏ (NDA) அல்லாத கட்சிகளான தெலுங்கு தேசம், அதி முக, பிஜூ ஜனதா தளம்  மற்றும் மதச்சார்பற்ற ஜனதா தளம் போன்றவற்றுடன் ஒத்துழைத்து வருகிறோம்.(2011-ல்) பிராந்திய கட்சிகளின் தயக்கங்கள் மற்றும் சந்தர்ப்பவாதம் அதே நேரத்தில், இந்த கட்சிகளின் தயக்கங்களையும், சந்தர்ப்பவாத மாற்றங்களையும் குறிப்பிட வேண்டும், சமாஜ்வாதி கட்சியும் ஆர்ஜேடியும் விலைவாசி உயர்வு குறித்த அகில இந்திய முழு அடைப்பில் பங்கேற்றனர். ஆனால் 2010 இல் மத்திய பட்ஜெட்டில் வெட்டுத் தீர்மா னத்தை ஆதரிக்க வரும்போது பின்வாங்கின. அஜித் சிங் தலைமையிலான ஆர்எல்டி, உத்தரப்பிரதேச சட்ட மன்றத் தேர்தலுக்கு முன்னதாக காங்கிரசுடன் கை கோர்த்தது. அதிமுக சமீபத்தில் நாடாளுமன்றத்திற்கு வெளியே கூட்டுப் பிரச்சாரங்கள் மற்றும் போராட்டங்க ளில் பங்கேற்பதிலிருந்து விலகி, அடுத்த நாடாளுமன்றத் தேர்தலுக்கு முன்னதாக தனது விருப்பங்களைத் திறந்து வைத்துள்ளது. மாநில அளவில் கூட்டு போராட்டங்களின் குறைபாடுகள் மாநிலங்களில் மற்றொரு அனுபவம் என்ன வெனில், பல பிராந்திய கட்சிகள் எந்தவொரு நிலையான முறையிலும் கூட்டு நடவடிக்கைகள் மற்றும் போராட்டங்க ளுக்கு தயக்கமாக உள்ளன அல்லது எதிர்ப்பு தெரி விக்கின்றன. 19வது மாநாட்டு தீர்மானத்தில் கூறியபடி, இந்த கட்சிகளுடன் கூட்டுப் போராட்டங்கள் மற்றும் பிரச்சா ரங்கள் மூலமாக மட்டுமே நாம் அவர்களின் பின்னால் திரண்டுள்ள மக்களை அடைய முடியும்;  அவர்களின் கொள்கை நிலைப்பாடுகளில் மாற்றத்தைக் கொண்டுவர இந்த கட்சிகளின் மீது அழுத்தத்தை உருவாக்க முடியும். ஆனால் இந்த கட்சிகளுடன் இத்தகைய நிலை யான போராட்டங்கள் மற்றும் கூட்டு இயக்கங்கள் நடை பெறவில்லை. மேலும், இந்த கட்சிகளில் பல, மாநில அர சாங்கங்களுக்கு வரவாய்ப்புள்ள நிலையில் இருப்ப தால், அவை அரசாங்கத்தில் இருக்கும்போது அவை பின்பற்றும் ஒரு பொதுவான திட்டத்தை உருவாக்குவது கடினமாக உள்ளது. நிலையான மூன்றாவது மாற்றுக்கான தேவை மேலும், 16வது மாநாட்டில் முன்பு சுட்டிக்காட்டியபடி, ஒரு நிலையான மூன்றாவது மாற்றின் உருவாக்கம் அகில இந்திய அளவில் இடதுசாரி இயக்கம் மேலும் வலுப் படுத்தப்படும்போது மட்டுமே உருவாகும். இது இல்லா மல், இத்தகைய கூட்டமைப்புகள் குறுகிய கால நடவ டிக்கைகளாகும். இடதுசாரி இயக்கம் வலுப்படுத்தப் படாத தற்போதைய சூழலில், இந்த கட்சிகளை ஒன்றி ணைப்பதும், எந்தவொரு நிலையான அமைப்பிலும் அவற்றைத் தக்கவைப்பதும் மிகவும் கடினமாகிறது. தேர்தல் அணுகுமுறை தேர்தல் நேரத்தில் இந்த கட்சிகளில் சிலவற்றுடன் தேர்தல் புரிதல்களை வைத்திருப்பது அவசியமாக இருக்க லாம். ஆனால் 17வது மாநாட்டில் முதலாளித்துவ கட்சி களுடனான ஐக்கிய முன்னணி உத்தியின் மதிப்பாய்வில் சுட்டிக்காட்டியபடி, இது சம்பந்தப்பட்ட தேர்தலுக்கு மட்டுமே பொருத்தப்பட வேண்டும், நீண்ட கால ஒன்றாக நீட்டிக்கப்படக்கூடாது. மூன்றாவது மாற்று, முழக்கத்தின் நடைமுறை சாத்தியமின்மை இந்த சூழ்நிலைகளைக் கருத்தில் கொண்டு, இந்த கட்சிகளுடன் மூன்றாவது மாற்றுக்கான முழக்கத்தை முன்வைப்பது சாத்தியமோ, நடைமுறையில் சாத்தியமோ இல்லை. தேசிய அளவில் இந்த கட்சிகளுடன் ஒரு பொதுவான திட்ட தளத்தின் அடிப்படையில் மூன்றாவது மாற்றை கொண்டிருப்பது சாத்தியமில்லை; மேலும் அது அவர்களுடன் பரவலான ஒன்றுபட்ட போராட்டங்கள் மற்றும் இயக்கங்களைக் கட்டமைப்பதன் மூலம் உரு வாகும் என்று எதிர்பார்ப்பதும் சாத்தியமில்லை. காங்கிரஸ் அல்லாத கட்சிகளுடன் உறவுகளின் முக்கியத்துவம் மூன்றாவது மாற்றின் அரசியல் முழக்கத்தை முன் வைக்காதது என்பது காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார் பற்ற கட்சிகளுடன் உறவுகளைப் பேண வேண்டிய அவசிய மில்லை என்று பொருளல்ல. தற்போதைய சூழலில், குறிப் பாக சிபிஐ(எம்) மற்றும் இடதுசாரிகளை தனிமைப்படுத்த கடுமையான முயற்சிகள் நடைபெறும்போது, நாம் இந்த கட்சிகளுடன் உறவுகளைப் பேண முயற்சிக்க வேண்டும். தற்போதைய அணுகுமுறை தற்போதைய சூழலில் (2012-ல்) காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற கட்சிகளிடம் நமது அணுகுமுறை பின்வரு மாறு இருக்க வேண்டும்: “இயக்கங்களை விரிவுபடுத்தவும், இந்த கட்சிகளைப் பின்பற்றும் மக்களின் ஆதரவைப் பெற உதவும் மக்கள் பிரச்சனைகளில் அத்தகைய கட்சிகளை கூட்டு நடவ டிக்கைகள் மற்றும் போராட்டங்களுக்கு ஈர்க்க நாம் முயற்சிக்க வேண்டும். மதச்சார்பின்மை பாதுகாப்பு, மத்திய-மாநில உறவுகள் மற்றும் ஜனநாயக உரி மைகளின் பாதுகாப்பு போன்ற பிற பிரச்சனைகளும் உள்ளன, அவற்றில் கூட்டு நடவடிக்கைகள் சாத்தியமா கும். இதனுடன், நாடாளுமன்றத்தில் காங்கிரஸ் அல்லாத, பாஜக அல்லாத கட்சிகளுடன் ஒருங்கிணைப்பதும், உறவுகளைப் பேணுவதும் முக்கியம். தேர்தலின் போது, சாத்தியமான போதெல்லாம் கட்சியின் நலன்களைப் பொறுத்து இந்த கட்சிகளில் சிலவற்றுடன் தேர்தல் புரிதல்களில் நுழையலாம். இடதுசாரி மற்றும் ஜனநாயக மாற்று முதலாளித்துவ-நிலப்பிரபுத்துவ கொள்கைகளுக்கு உண்மையான மாற்றாக இடதுசாரி மற்றும் ஜனநாயக மாற்றை நாம் முன்வைத்து வந்திருக்கிறோம். பத்தாவது மாநாட்டிலிருந்து, இடதுசாரி மற்றும் ஜனநாயக கூட்டணி யை உருவாக்குவதை  இலக்காக முன்வைத்து வந்தோம். இது நமது முக்கிய கவனமாக இருக்க வேண்டும். இடது சாரி மற்றும் ஜனநாயக கூட்டணியை உருவாக்குவதற் கான நமது முயற்சிகளின் போது, காங்கிரஸ் அல்லாத மதச்சார்பற்ற கட்சிகளில் சிலவற்றுடன் கூட்டு மேடைக ளை காலம் காலமாக உருவாக்க வேண்டியிருக்கலாம். ஆனால் இது இடதுசாரி மற்றும் ஜனநாயக முன்னணிக் குள் கொண்டு வரப்பட வேண்டிய அனைத்து சக்திகளை யும் ஒன்றிணைக்க நமது முயற்சிகளில் உதவ வேண்டும். தனித்துவத்தை பாதுகாத்தல் சிபிஐ(எம்) மற்றும் இடதுசாரிகள் தேர்தல் பின்னடை வுகளை சந்தித்துள்ள தற்போதைய சூழலில், கட்சியின் செல்வாக்கை வலுப்படுத்த நமது பலவீனத்தை சமா ளிக்க திறவுகோல் கட்சியின் சுயேச்சையான பங்கு மற்றும் செயல்பாடுகளின் விரிவாக்கத்தில் உள்ளது. இந்த கட்சிகளுடன் தேர்தல் புரிதல் மற்றும் கூட்டு மேடைகளில் நுழையும் நமது உத்திகள் மக்கள் மத்தியில் கட்சியின் சுயேச்சையான அடையாளம் மற்றும் செயல்பாடுக ளுக்கு தடையாக இருக்கக்கூடாது என்பதை உறுதி செய்ய வேண்டும். 20ஆவது அகில இந்திய மாநாட்டில் நிறைவேற்றப்பட்ட  அரசியல் தீர்மானத்தை விளக்கி  கட்சியின் மத்தியக்குழு பின்னர் வெளியிட்ட குறிப்பின் தமிழ் சுருக்கம் : எஸ்.பி.ராஜேந்திரன்