1916 மார்ச் மாதம், பஞ்சாபின் ஜலந்தர் மாவட்டத்தில் உள்ள ரூப்வால் கிராமத்தில் ஒரு குழந்தை பிறந்தது. அந்தக் குழந்தையின் தந்தை ஹர்னாம் சிங், அகாலி தள இயக்கத்தின் போராளி. ஆங்கிலேயருக்கு எதிராகப் போராடி இரண்டு ஆண்டுகள் சிறை சென்றவர். மீண்டும் ஆறு மாதம் சிறை. வேலை தேடி அமெரிக்கா சென்ற தந்தை, மகனுக்குள் விதைத்துச் சென்றது விடுதலை வேட்கையை.
சிறு வயதிலேயே சுதந்திரப் போராட்ட உணர்வு. பள்ளி நாட்களில் இரகசியக் கூட்டங்கள் நடத்தியதற்காக வெளியேற்றப்பட்டார். ஆனால் அடங்கவில்லை. ஹோசியார்பூரில் பகத் சிங் நினைவு நாளன்று, 14 வயது சிறுவனாக இருந்த அவர், ஆங்கிலேய அலுவலகத்தின் உச்சியில் ஏறி, பிரிட்டிஷ் கொடியை இறக்கி தேசியக் கொடியை ஏற்றினார். ராணுவத்தினர் துப்பாக்கியால் சுட்டும் அஞ்சவில்லை.
“உன் பெயர் என்ன?” என்ற நீதிபதியின் கேள்விக்கு,லண்டன் தோட்சிங் “லண்டனை உடைக்கும் சிங்” என்று பதிலளித்த வீரன். ஓராண்டு சிறைத் தண்டனை. முதலில் சிறுவர் சீர்திருத்தப் பள்ளி, பின்னர் லாகூர் சிறை.
லாகூர் சிறையில் மாவு அரைக்க மறுத்ததற்காக சவுக்கடி, விலங்குகள். செங்கோட்டை சிறையில் இருட்டறையில் மூன்று மாதங்கள் சித்திரவதை. கண்பார்வை இழந்தார். அயல்நாட்டு மருத்துவரின் தலையீட்டால் தியோலி முகாம் சிறைக்கு மாற்றம்.
தியோலி சிறையில் பி.டி. ரணதிவே, எஸ்.வி.காட்டே போன்ற கம்யூனிஸ்ட் தலைவர்களின் அறிமுகம். ஜெயப்பிரகாஷ் நாராயணன் உள்ளிட்ட தலைவர்களுடன் பழக்கம். மார்க்சியக் கருத்துக்கள் அவரை ஆட்கொண்டன. 1934ல் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் இணைந்தார். 1938ல் பஞ்சாப் கிசான் சபாவின் செயலாளர்.
பஞ்சாபை விட்டு வெளியேற்றப்பட்ட பின், சஹரன்பூரில் ‘சிங்காரி’ என்ற பத்திரிகை நடத்தி புரட்சி சிந்தனைகளை பரப்பினார். ஒன்றரை ஆண்டுகள் தலைமறைவு வாழ்க்கை. மொத்தம் எட்டு ஆண்டுகள் சிறை, எட்டு ஆண்டுகள் தலைமறைவு வாழ்க்கை.
1944ல் விடுதலையான பின், விவசாயிகளின் உரிமைக்காக தன்னை அர்ப்பணித்தார். 1959ல் பஞ்சாப் விவசாயிகளின் நிலமேம்பாட்டு வரிக்கு எதிரான பெரும் போராட்டத்திற்கு தலைமை வகித்தார். அகில இந்திய கிசான் சபாவின் தலைவராகவும், பொதுச் செயலாளராகவும் நீண்டகாலம் பணியாற்றி விவசாயிகளின் குரலாக ஒலித்தார்.
1947 பிரிவினையின் போது, இந்து-முஸ்லிம் கலவரத்தில் உயிர்களைக் காப்பாற்ற தன் உயிரையும் துச்சமெனக் கருதி போராடினார். பின்னாளில் பஞ்சாபில் காலிஸ்தான் தீவிரவாதத்திற்கு எதிரான போராட்டத்தில் முன்னணியில் நின்றார். இந்தப் போராட்டத்தில் 200க்கும் மேற்பட்ட கம்யூனிஸ்ட் தோழர்கள் உயிர்த் தியாகம் செய்தனர். காஷ்மீர் பிரச்சனை, அசாம் ஒப்பந்தம் என தேச ஒருமைப்பாட்டிற்காக அயராது உழைத்தார்.
1964ல் மார்க்சிஸ்ட் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி பிறந்தபோது, அரசியல் தலைமைக் குழு உறுப்பினரானார். கட்சியின் கொள்கை உருவாக்கத்திலும், நடைமுறைப்படுத்துவதிலும் தனித்துவமான பங்களிப்பு. மூன்று தசாப்தங்கள் கட்சியின் சர்வதேசத் துறையின் பொறுப்பாளர். 1992 முதல் 2004 வரை கட்சியின் பொதுச் செயலாளர்.
‘பஞ்சாபில் நடப்பது என்ன?’, ‘இந்தியாவில் நிலச்சீர்திருத்தம்’, ‘காஷ்மீரின் எதிர்காலம்’, ‘கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் சுருக்க வரலாறு’ என பல நூல்களின் ஆசிரியர். பஞ்சாபி, உருது மொழிகளில் சிறந்த கவிஞர். நூற்றுக்கணக்கான கட்டுரைகள் மூலம் மக்களின் பிரச்சனைகளை வெளிக்கொணர்ந்தார்.
இறுதிக் காலத்தில் தனது குடும்பச் சொத்துக்களை மக்களுக்கும் மகன்களுக்கும் பிரித்துக் கொடுத்த பின், தனக்குரிய பங்கை விற்று 20 லட்சம் ரூபாயை கட்சிக்கு வழங்கினார். 2008 ஆகஸ்ட் 1ம் நாள் மறைந்த அவரது உடல், அவர் விருப்பப்படி புரட்சி வீரர்கள் பகத் சிங், ராஜகுரு, சுகதேவ் ஆகியோரின் உடல்கள் எரிக்கப்பட்டு ஆஸ்தி சட்லஜ் ஆற்றில் கரைக்கப்பட்டது.
93 ஆண்டுகள் நீடித்த அவரது வாழ்க்கை, ஏழரை தசாப்தங்கள் நீடித்த அவரது அரசியல் பயணம் - இவை இந்திய கம்யூனிச இயக்கத்தின் வரலாற்றில் தங்க எழுத்துக்களால் பொறிக்கப்பட வேண்டிய அத்தியாயங்கள். 14 வயது சிறுவனாக தேசியக் கொடியேற்றிய அதே உணர்வோடு, இறுதி மூச்சு வரை மக்களுக்காகப் போராடிய மாவீரன் சுர்ஜித், இந்திய கம்யூனிச இயக்கத்தின் மகத்தான தலைவர்களில் ஒருவராக என்றென்றும் நினைவில் நிற்பார்.